bugün itibariyle ancak girebildim sözlüğe, onu da biraz kafam dağılsın diye oluyayım bir şeyler diye açtım, belki iyi bir şeyler okurum derken denk geldim, “türkiye’desin oğlum uyan.” diyerek çimdikledim kendimi.
daha bugün sabah sularında bir aylık kızım vefat etti. tarifi zor bir acı, durup durup gelen acılar yumağı, evladınızı, hiçbir şeyden haberi olmayan o minik meleğin kefene sarılı bedenini gördüğünüz zaman kaskatı kesiliyorsunuz zaten. allah kimseye vermesin.
şimdi böyle bir acım varken, eşim benden de beter durumda, onu teselli etmeye çalışırken, “halimize şükredelim, yavrumuz hiçbir şeyden habersiz vefat etti, çocukları hasta olanlar var, evlatları öldürülen var, tecavüz edilenler var, daha beterleri var, ki bugün evladımızın yanına da 4 tane daha bebek gelecekti, kimisi belki 10 günlük, kimisi 2 aylık.” dedim, sonra da bu haberi okudum.
yazık günah be kardeşim, böyle bir toplumsal yara olamaz, böyle bir akıl tutulması, terbiyesizlik, ahlaksızlık olamaz. bu olaylar, ahlak terbiye ve eğitim, ilk önce de aileden gelecek terbiye ve tevazuya bağlı olmadığı ve bu bilinçsizlik devam ettiği sürece maalesef ki bitmeyecek. çocuğumuz inşallah kendisini toparlar. bu fiili gerçekleştiren insan(!) müsveddesine diyecek hiçbir söz bulamıyorum, kelimeler kifayetsiz kalıyor, yedi ceddine sövsen, bazı organlarını kökünden kessen ne olacak. kanayan yara belli!
nickullah entryoglu1 profili
-
23 nisan 2019 küçükçekmece'de çocuğa tecavüz