çocukken imrendiğim arkadaşımdır. başkasının malında gözüm yoktu ama o sette tenrengi boya vardı. insanlarımın yüzü bembeyaz olsun istemezdim sözlük. yokluk işte.
ben şimdi o setten kızıma alacağım, fakat onun sınıfındaki başka bir çocuk alamayacak.
kızım mı beni daha iyi anlar, yoksa o çocuk mu?
ezgininannesiyim2 profili
-
resim dersine mon ami 48 ile gelen çocuk
-
antalya'da ormanda genç kıza işkence
hakikaten korkunç. insanların kötülükte sınır tanımadığı olay. bir de gençlere yakıstıramıyorum, en verimli yaşlarında nelerin pesindeler?
neyse ki "buse" konuşacak geç olsa da. bu durumda olan gençler, yakın gördükleri bir büyüklerine tez vakitte anlatmalı.
biz çocuğumuza teşekkür etmeyi sürekli tembihleyip, naif yetiştirmeye çalışırken, böyle vicdansizlarin içine salacağız. ayakta kalabilir mi böyle insanların! arasında?