yeni keşfettiğim ve beğendiğim bir şarkıyı play tuşu çökene kadar aralıksız dinlerim, birkaç hafta sonra dinlemekten sıkılır, şarkıyı listemden çıkarırım. bir süre sonra aynı şarkıya tesadüfen denk geldiğim zaman çocuklar gibi sevinirim.
black dark2 profili
-
ekşi itiraf
-
ekşi itiraf
zaman, iyileştiriyor yarayı. güzelce kabuk bağlatıyor. biri gelip kaşımazsa eğer senden iyisi yok. kaşırsa da sorun yok gerçi, zaman var sonuçta. o yine çaresine bakar.
bakar da, hafızan ne olacak? işte o yerli yerinde duruyor hep. yaran iyileşip kayboluyor belki ama, sen o yaranın orada olduğunu hep biliyosun. göremesen de biliyosun işte. sen ölene kadar, o hep orada duruyor öylece. uyuduğunda, uyandığında, her adımında, sustuğunda, konuştuğunda, güldüğünde, ağladığında; sanki içinde derin bir sızı..
güldüğünde mesela, özellikle güldüğünde hatta. tam o en coşkulu kahkahanı attığın sırada, derinlerde bir yer öyle bir acıyor ki, tokat gibi! bir anda kendine getiriyor seni.
bak yine yüzün düştü senin.. duymaktan nefret ettiğim tek cümledir bu.
evet yüzüm düştü. daha düşecek de.
zaman, biraz daha zaman...