nerde bu millet2
profili

  • 5 mart 2016 cizre'nin korkunç hali

    oradaydım.

    adı çözüm süreci veya başka bir şey oldu. denendi. tekrar tekrar denendi olmadı. bu görüntülerin oluşmasını hiçbir güvenlik gücü istemedi.

    mecbur kaldık. her evden her delikten ateş yedik. kilit taşlarının altından el yapımı patlayıcılar çıkardık. hiçbir eve isteyerek girmedik. mecbur kaldık. bütün mahallenin yer altından birbirine bağlı olduğunu. görüp dokunulabilecek her şeyin tuzaklanabileceğini yaşadık kayıplarla.
    bir çoğumuz barış-çözüm ne derseniz deyin bu süreci destekledik. tecrübeli olan bizler, insanın insana yapabileceklerinin sınırının olmadığını bilen bizler destekledik. arkadaşlarımız kardeşlerimiz ölmesin. bu garipler ve geride bıraktıkları yetimler üzerinden siyaset yapılmasın diye destekledik. umutlandık bile.
    ama sonra devasa bir ateş topuyla karşılaştık. tecrübemize güvenerek baskıladığımız genç arkadaşlarımıza karşı boynumuz büküldü. yine ölen öldü. tabutlara kol dayandı. iki taraftada. tabutlar üzerinden paylaşımlar devam etti iki taraftarda.

    kimsenin evine girmek istemedik ama mecburduk. temizlediğimizi sandığımız evi geçer geçmez arkamızdan vurulduk. karşılıklı vuruşamadığımız zaman büyük çaplı silahlara ihtiyaç duyduk. mecburduk. garibanların evini devlet tekrar yapar verir dedik. kimsenin hakkına girmemek için suyunu içmek zorunda kaldığımız evde para bıraktık.

    gerçeği yazmak istiyorum. itlik peşinde olan oldu aramızda. aramızdaki şeytanlar. evini korkuyla bırakıp ayağına sadece terliğini geçirip giden insanların gümüş tepsilerine el uzatanlar oldu. gördüğümüzü, duyduğumuzu yakalayıp o elleri kırdık. ayrıca hepsini de ihraç ettirdik.

    ama yine de bir terazi kurarsak zararın büyüğünü biz vermedik. mahallelinin eşyalarını toparlayıp biz yakmadık. insanları kalkan olarak kullanmadık. anasını babasını katlettiği yavruyu kucağına alıp mahallenin sakiniymiş gibi aramızdan sıyrılmaya çalışanlarını bile tespit ettik.

    artık bitti. en azından benim için bitti. benim savaşım atatürkü tarlasının başında karşılayan köylü ile aynı artık. benim savaşım evimin kapısında başlar.

    çünkü bıktım. iki tarafında riyakarlığından, kendi istikballeri için garipleri kalkan yapmasından bıktım.

    benim için bitti diyorum ama yine de kopamıyorum malesef. bugün iftar vakti şehit edilen kardeşlerimin ruhu şad olsun

    edit: birkaç ekleme

  • sakarya'da çekici dehşeti

    2 gündür bu haberi değişik haber sitelerinden takip ediyorum.

    önce, sakarya geyve'de trafikte tartıştığı çekicinin önünü kesen adam çekici sürücüsü tarafından ezilerek öldürüldü denildi.
    sonra, sanki normal bir olaymış gibi teker teker haber sitelerinden kaldırıldı.
    fakat dün akşam öldürülen adamın eşinin röportajını okudum.
    aman yarabbi, kadıncağız resmen dehşeti yaşamış.
    adam eşiyle sanayi bölgesinde bulunan fırınını kontrole gidiyor. işini bitirip dönerken manevra yapan çekiciyi görüyor ve uyarı maksatlı kornaya basıyor. çekici sürücüsü ve arkadaşları inip adamı hırpalıyor. daha sonra yetinmeyip çekici ve ikinci bir araçla takip ediyor ve yolda önünü kesiyorlar.
    aracından can havliyle (muhtemelen araçta bulunan eşine bulaşılmaması maksadıyla) aracından iniyor ve indiği gibi çekici sürücüsü tarafından iki manevrayla çiğneniyor.

    bu basit bir üçüncü sayfa haberi değildir. olmamalıdır. ve bu olayın ne burada ne de herhangi bir gazetede yer bulamıyor olması çok üzücü.
    çekici sürücüsünü tutuklamışlar. diğer araçtan da iki kişiyi tutuklamışlar.
    kadının açıklamaları kan dondurucu cinsten. olayın başka yönü var mı yok mu bilemem ama bu olaya bu kadar sessiz kalınmamalı.

    eşi gözü önünde çekici ile ezilerek öldürülen kadının açıklamaları