sikiskolu pipisko1

profili

• ekşi itiraf

  sınıftaki bir kızdan hoşlanmıştım şu aralar, kendi halinde bir tip gibiydi. film-dizi izlerken falan o bakışma sahneleri vs. olur ya, işte orada sanki hep onun yüzünü görüyordum. hatta hiç resim tecrübem olmamasına rağmen bayağı portresini falan çizdim 3-4 tane. hala da atamadım, kıyamadım çünkü. aileme daha ortada bir şey yokken, onunla hiç konuşmamışken onun hakkında bahsetmiştim, keza ümitliydim bu sefer ve sanki olurmuş gibiydi. birkaç kere konuşmayı denedim, fakat sonuç her zaman ki gibi red idi. tabiki net olarak açılmadım, yahut uzun soluklu konuşmadım. ancak anlarsınız ya hareketlerden, davranışlardan yahut söylenenlerden.. öyle bir şey oldu işte. aptal değiliz zira. ancak ben çok sıkıldım bu durumdan, kimin hakkında ne düşündüysem, ne hayaller kurduysam hep tam tersi çıkıyor. reelde kimseyle bir ilişkiye başlayamadım bu şekilde. hep masumane bir şekilde hoşlandım, ancak o kafayı yastığa koyunca akla gelen düşler, uyandığınız anda, güne başladığınız anda çok aptal bir hale bürünüyor. realite çok ağır geliyor, aslında kimine göre ufak tefek şeyler bunlar ancak bayadır noksan olunca özlenen ve gerçek olsun isteği oluyor insanın içinde, fakat sonuç hep hüsran olunca (evet hep) insan özeniyor, istiyor işte. sarılmak istiyor, gözlerine bakıp dakikalarca konuşmamak istiyor, birinin varlığını hissetmek, önemsendiğini bilmek istiyor.. ancak olmuyor be sözlük.

  5

  26.11.2018 / 15.sıra

  sikiskolu pipisko 25.11.2018 05:31