bugün en yakın arkadaşlarımdan birini evlendirdim. evlendiği kızın, kendisini kendi çocukluk arkadaşıyla aldattığını bildiği halde evlendi.
çok bencilce olabilir belki ama sanırım bu kargaşa yaşanırken hem onu, hem de "eşini" ipten ben almıştım. bugün ise kendisini, saatini bizzat kendisinin kurduğu bir intihar bombasına yüklerken seyrettim.
çok benzer bir olayı yaşamış birisi olarak, yapamazdım. yaşayamadım bile, beni de başkaları ipten almıştı.
sırf ben yapamadım diye başkalarının kararına saygı duymamamı bekliyordum bütün gece. avazım çıktığı kadar bağırsam bile içimden dışarı çıkamadı. kendimi adeta aylardır hissetmediğim kadar bok gibi hissettim.
sonra gelini tebrik edip çıktım. belki içim soğur diye "senin açından muhteşem kârlı bir gün" diyebildim.
anlamadı ya da anlamamazlığa verdi.
bence ikincisi çok daha iğrençti.
pislik...
microcosmos1 profili
-
ekşi itiraf