sandikici1
profili

  • efsanevi cimrilik hikayeleri

    bir ramazan günü 10 yaşındayım, annem de karnı burnunda hamile o zaman. çok kötü durumdayız maddi olarak, fakirliğin dibi tam. suya tarhana salıp yağsız salçasız falan yiyoruz, alamıyoruz çünkü onu bile. neyse bir gün babaannemin evine gittik, faturayı ödeyemediğimiz için elektriğimiz kesilmişti, borç isteyecek annem. dedemler de varlıklı, bir sürü daireler dükkanlar avrupa seyahatleri falan böyleler yani. yarım saatlik yol yürüdük gittik işte babaannem kapıdan konuşuyor içeri davet etmeden, çok naziktir, annemin isteğini geri çeviriyor. ben o sırada burnuma gelen koku, midemin guruldaması ve çocukluğumun saflığıyla "anneeee çok güzel et kokuyor" diye bağırıyorum. (keşke kokmasaydı da bu travmayı yaşamasaydık). babaannem "biz de tandır yaptırmıştık ama kendimize kadar" diyor, evde bir gün önceden kalma bayat ekmeği elimize tutuşturup bizi geri gönderiyor. hiç unutamıyorum annemin o yol boyunca ağlamasını, sanki sokaklar hiç bitmeyecek gibi gelmişti. böyle anılarımızı düşünmemeye gayret ediyorum çünkü o zaman insan daha iyi anlıyor bir annenin o gün neden öyle ağladığını. anlamak da acı veriyor.