üniversiteye yeni başlamışım hiç bilmediğim bir şehre gelmişim ve işin aksi gibi kyk çıkmamış yurt arıyorum. nasıl bir gevşeklikse kayıt zamanı bu işi halletmeyince pazartesi açılacak okul için ben cumartesi sabah şehre kalacak yer bakmaya gidiyorum. daha öncesinde internette bulduğum ve arayıp konuştuğum birkaç yurt var biraz da onlara güveniyorum tabii, birine gidip hemen kaydolurum sonra takılırım kafasındayım. her neyse otogardan servise biniyorum ve gözüme kestirdiğim ilk yurda doğru yola koyuluyorum böylece. karnım da çok aç bu arada, o yüzden önce merkezde bir yerde ineyim kahvaltı yapayım sonra yurda geçerim diyip kahvaltılk yer arayışına girişiyorum.
hala dün gibi aklımdadır gözleme+çay 3 lira diyen bir yer görüyorum ve hemen dalıyorum. gözlemecide kahvaltı ederken sokakta bir gurup genç sözlü olarak birbirlerine sataşıyorlar ben de içimden nereye geldim ben mk falan modundayım. zaten moralim yok bir de böyle saçma şeyleri görünce iyice delleniyorum. ben bunları izlerkene mekanın sahibi dışarı çıkıp bu gençlere gidin buradan falan filan diye bağırmaya başlamaz mı . eh be dayı sanane mk gençlerden ne yapıyorlarsa yapsınlar. gençler de dayıya küfretmeye başladı ve içeri girmesini söylediler. işte o an ben neyime güvendim bilmiyorum ama herhalde çok bunaldım stresliydim diye olan oldu. sinirli bir şekilde ayağa kalktım dışarı çıktım ve utanmıyor musunuz yaşça büyük bir insanla böyle konuşmaya siktirin gidin diye bağırdım. aynen öyle yaklaşık 7 8 kişilik bir guruba hiç bilmediğim bir şehirde baş kaldırmıştım. dayı elime sarıldı evlat sakin ol geç içeri demeye başladı ben halen olayın ciddiyetine varamamışımki dayıya geç içeri ben halledicem deyip artist artist konuşuyorum. ben dükkanın önünde dikelmiş bunlara dik dik bakarken bunlardan biri ana avrat sövmeye başladı. diğerleri de üzerime doğru yürüyorlar bu esnada. ben halen istifimi bozmuyorum. olay artık gurur meselesine döndü bir defa bir bok yemiştim yapım gereği artık geri adım atamazdım ne olacaksa olsun diyorum içimden hem etrafta kalabalık da birikti en kötü bizi ayırırlar düşüncesindeyim.
içlerinden gruplardan birinin lideri olduğu anlaşılan uzun boylu keskin bakışlı eleman önümde durdu gözlerimin içine bakıp 'lan bebe senin aklını alırım sen gel hele şöyle bakayım' diye beni kolumdan tuttu. ben daha birşey diyemeden sokağa üç tane motor daldı ve dükkanın önünde durdu. o an kim olduklarını bilmediğim bu cengaverler ellerinde demir çubuklarla kasklarını çıkarmadan motorlarından indiler ve tek kelime dahi etmeden bunlara vurmaya başladılar. dayıda beni kolumdan tutup içeri çekti. bir dakika bile sürmeden yere beş tanesini serdi bunlar diğerleri de kaçtı zaten. ben halen ne olduğunu anlamış değilim içimden amk böyle memleketin diyip geçiriyorum. tercih yaptığım güne, tercih yaptıran kafama sövüyorum. sonra bu motorlu elemanların dayının yeğenleri olduğunu öğreniyorum.
sonra o dükkandan çıkıyorum ve ne yapıyorum biliyor musunuz ? burada okuyanı siksinler diyip otogara dönüyorum. evime gidiyorum. anne ve babanın gazabına uğrayıp evde bir daha hazırlanıyorum. ertesi sene yine bir bok olmuyor benden. yılmıyorum yine hazırlanıyorum. bu sefer istediğim oluyor okuyorum. hayatımın aşkıyla tanışıp evleniyorum. güzel bir işte çalışıyorum. gayet memnunum.
o gün orada kavga eden puştlar necisiniz ne yaparsınız bilmiyorum ama sizi seviyorum iyiki varsınız :)
chopra1 profili
-
ben nasıl cesaret etmişim buna denilen şeyler