hemen herkesin bir gün farkına vardığı gerçektir. kimileri 15 yaşında bu gerçeğin farkına varıyor kimileri 30 kimileri de 50 falan.
bu hayatta ne yapsanız da ölüyorsunuz. ıster dünyayı yöneten bir kral olun ister göbeğini kaşıyan bir berduş olun. her iki durumda da kaderiniz aynı. ölüyorsunuz ve aranızda hicbir fark yok.
ınsanların tüm hırsları ve çabaları boşunadir ve hicbir mantıklı acıklamasi yoktur. bütün dünyayı ele geçirsek bütün dünya bizim olsa da ölüp yok oluyoruz. bir hiçiz aslında. kendimizi boşuna paralıyor ve boşuna yaşıyoruz. hicbir şey olmaz. ölümden başka.
edit: keşke fakir olsaydım ve keşke bir çoban olsaydım veya bir cahil... keşke okuma yazma bilmeyen bir berduş olsaydım da hiçbir şeyin farkına varmasaydım. zenginler de ölüyor . bunu idrak edemeyenler var.
averroes12 profili
-
hayatın anlamsızlığı
-
dedelerin unutulmayan öğütleri
rahmetli dedem birgün şöyle demişti: her şeyi bil, cebinde dursun. bir gün lazım olur.
okeye dördüncü lazım olduğunda dedem masaya otururdu. cemaate imam lazım olduğunda öne geçerdi, şarabın en iyisini kendisine ayırırdı, mevlit okur halay çekerdi. bilmediği bir şey yoktu rahmetlinin. yeri geldiğinde hepsini kullanırdı.