alın size itirafın kralı:
alt kattan bebek ağlama sesi geliyordu bazen. bebekleri var sanıyoruz tabii biz. evde sessiz oluyor rahatsız olmasınlar diye.
akşamları da bazen kendimizi kaptırıp piyano, ney, bendir, darbuka derken müziğin dozunu kaçırabiliyoruz. malum müziksever bir aileyiz.
son zamanlarda düzenli ney üflemeye başladık evde. salı günü başka program vardı, neyi üflemedik. alt katta da sürekli bebek ağlıyor bu arada, kriz var.
kapı çaldı. alt dairedeki kadın. eyvah dedik, her gün gürültü yapıyoruz, şikayete geldi kesin.
"kızım o her gün çaldığın şey neyse bir çalar mısın?" biz tabii şaşırdık. "kızımız engelli de, o sesi dinleyince sakinleşiyor, yoksa hırçınlaşıyor." dedi.
allah'ım tepemden kaynar sular döküldü. bebek sandığımız yavru meğer 16-17 yaşında bir melekmiş.
verdim tümata'nın müzik cd'sini, şifa olsun.