yemek yapan erkekler

  • dünyanın basit eylemi olan yemek yapmak niye bu kadar abartılıyor ? yemek yapmaya neden sebepsiz yere anlam yükleniyor ?

  • her zaman 1-0 önde olan erkektir.
    sadece erkeklerin kalbine giden yol midesinden geçmiyor...

  • bir tanesiyle evliyim ve şimdi onu övmeye geldim.

    kendisiyle tanıştığım ilk günden beri mutfakla ilgili ve değişik değişik şeyler denemeyi çok seviyor.

    yaklaşık 2 aydır home office'ten çıkmak durumunda kaldığım için haftanın 4 günü evdeki boş tencereler kendisine bakıyor ve bir şekilde mutlaka onları dolduracak bir şeyler bulabiliyor. kendisinden ilk defa "yemek yemek gibi ihtiyaç olan bir şeyi kendi başına halledemeyip de annesinin, karısının eline bakan erkekler başka şeyler için ahkam kesmesini çok iyi biliyor" benzeri bir cümle duyduğumda bir kere daha içimden "işte bu o!!!" dedirtmişti bana.

    zorunlu durumlar haricinde kendisi seve seve bana kahvaltı, değişik tarifli yemekler, ekmekler ve tatlılar hazırlıyor. aynı hevesle ben de kendisine yapıyorum, bazen gnam gnam sesleri eşliğinde yiyor bazen de "sen tatlı konusunda daha başarılısın, yemek... cıks " diyor.

    türkiye'deki erkeklerin*çoğunun sahip olduğu "erkek adam yemek yapmaz." düşüncesinin dışında kalabildiği için bile çoğu insandan ayrılmakta maskülenliğin böyle şeylerle gelmediğini ispatlamakta, hevesle yaptığı şeyleri mutfağı benden bile temiz kullanarak sunabildiği için de başarılı ve hayran kalınası. ayrıca mutlu mutlu sevdiği insana seksi poposuyla yemek yapan bir erkek de her türlü diğerlerinden birkaç arşın öndedir.

    kanımca, eğer zamanında doğru yönlendirilmiş ya da "arzu"sunun peşinden gidebilmiş olsaydı, hayattaki birkaç kırılmayla kendisi çok iyi şef olabilirdi, ama şimdi de bu şefin elinden çıkan en lezzetli ve taze şeyleri kendim birinci elden tadıyorum ve halimden de çok memnunum * <3

  • kendi kendine yeten erkeklerdir.

    maddi durumum yetse de yetmese de dışarıdan yemek söylemek istemiyorum uzun bir süredir, gına geldi lahmacundan, pideden, dönerden, dürümden.

    yemeyi sevdiğim basit yemekleri öğrendim. yaptıkça daha iyi yapmaya başladım. sonra biraz daha zorlara geçtim. alet edevat yetersizliğinden yapamadığım yemekler için mixerdir ıvır zıvır mutfak malzemelerini de aldım.

    artık seveceğim şüpheli de olsa yeni yemekler deniyorum, çok yorgunsam çok kolay yapılan acil durum yemekler listem var. uğraşmak istiyorsam denemek için listeye aldığım yemekler var.

    youtube'un yemek tarifinden geçilmediği bu zamanda yemek yapmayan insan,

    * hala dışarıda yemekten bıkmamıştır. (sonunda bıkacaktır)
    * tembeldir.
    * kadınsa piremses, erkekse errrrrkek olduğunu sanar.

  • bir yandan kpss çalışıyor,
    bir yandan ev işleri; temizlik, yemek, çamaşır vs
    bir yandan da hasta anneme bakıyorum. nasıl?

    not: atamaya çalışan edebiyat öğretmeniyim.

  • 16 yıldır yalnız yaşıyorum. benim için standart bir eyleme dönüştü artık bu. erkeğin yemek yapmasına şaşırmak, buna ekstra anlam yüklemek, bu atıfta primler kovalamak bana kalırsa son derece patetik. kızlar eklesin maiyetli samimiyetsizlik de utanç merkezi gibi bir hareket. ha, geçen gün kabak çiçeği dolması yaptım, o ayrı. seviye arş.

  • (bkz: pişiyor mu böyle)

  • yapıyorsak sebebi var;
    çevremdeki arkadaşlarımın bir bölümü motor sevdasına düştü, bir bölümü fotoğraf çekmeye gidiyor. bense yemek yaparak orta yaş bunalıyorum. başka şeylerle de bunalıyorum ama en güzeli yemek yaparak bunalmak.

  • sayımız git gide artıyor bence. hatta birçok kadından daha iyi yemek yapar hale geliyoruz. evde tavuklu noodle yaptım geçen. baya soya filizli, soya soslu filan...

    uzun yıllar bekar yaşıyorsanız gayet de keyifle öğreniyorsunuz mutfağı. sorsam şurda worcestershire sosu kaç tane kadın biliyor allah aşkına? biz erkekleri yemek konusunda yabana atmayın artık.