bölük komutanının vesikalık fotoğrafı
bakın arkadaşlar erkekler askere 20'li yaşlarda gider. ben 27 idim. adam bir iş için verdi. hallettim o zaman. benden de bir yaş büyük. fazlası kalmış.
yıllar sonra o cüzdanı kullanayım dedim. birkaç ay geçti anca farkettim çıkarmadım da
bombası şu.
yaş 42
çıkarmıyorum. totemim oldu. varsa daha ilginci olan bekliyorum bak
yazarların cüzdanlarında taşıdığı garip nesneler
-
-
bir ingiliz turistin hediyesi istanbulkart.
atatürk'te dış hatlardan çıkmış, metro girişine gelmişim yanımda ufacık bebek, bavul, bebek arabası, sırt çantası.. canhıraş bir şekilde istanbulkart'ımı arıyorum, bulamıyorum.
o sırada epey uzun boylu birinin yanımda dikildiğini fark ettim. başımı kaldırdım baktım, bana bakıp gülümsüyor. ben de gülümseyince elindeki kartı fark ettim. baktım istanbulkart. turistmiş dönüyormuş, artık bana lazım değil siz kullanın dedi. dedim tamam teşekkür ederim ama bekle az, bakayım içinde ne kadar var. beklettim adamı kartı taktım baktım miktara, fazla değiildi ama cebimden on dolar çıkardım uzattım. maksat karşılığı olsun işte.
kabul etmedi, çocuğunuz için hediye olarak kabul edin dedi. ben de öyle teşekkür edip otuz iki diş sırıttım kendisine, gitti sonra.
bunu çok uzun zaman cüzdanımda taşıdım, kıyamadım kullanmaya o seferden sonra. bir iki yıl sonra yine istanbul'a geldiğim bir sırada kaybettim. tüm paramı kaybetmeyi tercih ederdim, o kadar diyeyim.
bazen yaptığınız bir jestin karşı taraf için ne anlama geldiğini ne siz bilebilirsiniz, ne o anlatabilir. teşekkürler english man in istanbul, her nerde yaşıyor ve öyle güzel gülümsüyorsan. -
gerçekten sevdiğim tek kadınla gittiğimiz konserin bileti.
-
rahmetli babamin cuzdanindan cikan ufak usb! ne oldugunu, icinde ne sakladigini bilmeden alip bende cuzdanima koydum. rahmetli babam eger hayatini bilmedigimiz bir ajan degilse, cep telefonu bile cok eski olan, teknolojiden uzak yasayan ama cocuklugundan beri teknolojiye merakli birisiydi.
bir de yolda gordugu garip elektronik seyleri de merak edip, yanina alip, sorardi.
herkese de danismaz. ben turkiyeye geldigimde bu ne oglum? derdi.
sanirim yine oyle birseydi! ama dedim ya, icimden onu takip bir yerlere ne olduguna bakmak gelmiyor bile. babam tasimissa, bende tasiyabilirim. kendimi iyi hissettiriyor, onun misyonu devam ettiriyorum gibi! belki gün gelir ben de evladıma sorarım bu ne ki kızım? diye... o da gönlünden bir arzu kopar da yanıt verirse değme keyfime. -
8 yıllık bir 1 cent. cüzdanda böyle 1 cent taşımak bereket verir, paran hiç bitmezmiş diyerek yaşlı bir teyze bana vermişti. ınanmamıştım ama doğruymuş, o günden beri o 1 cent hep cüzdanımda, yalnız başına.