türkçeye unutmanın kitabı adıyla çevrilen douwe draaisma kitabı.
draaisma kitaplarından daima bir edebiyat lezzeti aldığım için de çok sevdiğim bir yazar. üstelik ilgilendiğim sahada* çalışıyor.
onun da dediği gibi dünyada bir "hatırlama sanatı" (ars memoriae) varken bir "unutma sanatı" (ars oblivions) yok. bu da kitabı nadir bir çalışma yapıyor. unutmayla ilgili aklınıza gelen pek çok sorunun cevabını örnekleriyle birlikte veriyor. örneğin kriptomneziyle ilgili öğrendiklerim içime biraz olsun su serpti, "şu şundan çalmış" demeden önce bu ihtimali de göz önünde bulundurmak lazım.
her kitabında olduğu gibi bu kitapta da psikoloji tarihinden kafaya balyoz gibi inen sahneler var. "esterhazy ailesinin belleği"yle başlayıp "ölü portreleri"yle devam eden bölüm böyle. fotoğrafın öncülleri olan sistemleri ve bunların çıkış noktalarını derinlikle ele almış. özellikle fransız ihtilali sonrasında idam edilenler ve onlardan geriye kalanlarla ilgili kısım tüyler ürpertici.
henry molaison veya nöroloji âleminde bilinen kısaltmasıyla "h.m."nin hikâyesi çok ilginç. epilepsi hastası zavallı adama "lobotomi" ameliyatı yapıldıktan sonra hayatı kayıyor. hafızası ameliyatı olduğu 1953 yılına takılı kalıyor. daha neler neler...
yalnız, kapakta yazarın adını mesajınız var yeşili zemin üzerine kırmızıyla yazan yky'nin renk körlerine veya benim gibi astigmatlara bir mesaj vermeye çalıştığını sanıyorum! kitaptaki bolca imla hataları içinse buradan editöre selam ediyorum.
--alıntı--
"anılar insanı nadiren teselli eder. çünkü onlar bir zamanlar yaşanan şeylerin bir daha asla öyle olmayacağını hatırlatır bize." bir zamanlar titizlikle korunan anılar artık acı vermektedir. (251)
--alıntı--