uzak mesafe ilişkisi

  • istediğini yap. bütün duygularını, bilgini, empati ve konuşma yeteneğini kullan. tüm sevgini en güzel, en açık ve en temiz şekilde anlatmaya çalış. hiçbiri bir sarılmanın yerini tutmaz. kesin bilgi bu.

  • ilişkideyim sanır, yanılırsınız.
    bir telefon ile bırakılırsınız.
    neler oldu diye düşünürken siz;
    'iyi bir insansın' diye kandırılırsınız.

  • dördünüz birbirinize güveniyorsanız neden olmasın?

  • öncelikle hayırlı forumlar.

    türk tabipler birliğinin ortak kanısı "istese yürür" yönünde.

    tekrar hayırlı forumlar.

  • 9 sene boyunca uzaktan yürüttük bu işi..o geldi ben gittim,yeri geldi orta nokta bulduk ikimiz gittik..önemli olan görüşmek ,sinemaya vs gitmek değil, uzakta da olsanız sevildiğinizi bilmeniz,onu sevdiğinizi hissettirmeniz..sanki yakınımızda onca insan varken hayırlarını mı gördük ? hayır tabikide..

    not : üç buçuk senedir evliyiz.demek ki oldurabilmişiz.

  • akıllanmaz bir aptal olduğum için üst üste 2 kere sürdürmeye çalıştığım ilişki türü. hiçbir şekilde aynı şehirde olmanın yerini tutmuyor. sürekli bir mesaj, arama döngüsü çok bunaltıcı. yanlış anlaşılmalar dan sıkça kavga ediliyor. yüzyüze gelinmeyince tartışmalar uzuyor. en kötüsü de gerçekten ihtiyacın olduğu bir anda sevdiğin insanı yanında bulamıyorsun.

  • ankara- eskişehir uzak mı amk ?

    beylikdüzü’nde oturup, pendik’te sevgilisi olan ne yapsın ? asdfhdj

  • sene 2012, mersinde yaşıyordum, çok iyi giden 1 senelik ilişkim vardı. ben istanbula gelmek zorunda kaldım. gelmeden önce de dedim ki bana bilekliğini ver bileğimden hiç çıkarmayayım. kırmızı bir bileklik verdi bana. taktım bileğime, hadi istanbul yolları.

    anadolu çocuğuyum, garip geldi bana istanbul. çok büyük. sabah akşam çalışıp her fırsatta mersin'e gidiyorum. sevdiğimi görmeye.

    ara sıra birileriyle tanışıyorum ama sadece tanışmakla kalıyorum, sevdiğim var diyorum. çok sevdiğim. yaklaşmıyorum kimseye, iş güç ev. bazı geceler de rakı içiyorum, rakıyı çok severim.

    1 sene sonra sevdiğimin tayini izmir'e çıktı. iyi güzel dedim, gittiğimde gezeriz en azından. "tabi aşkım" dedi.

    düzenini oturtana kadar para gönderdim, aramızda para hesabı hiç olmazdı. 3-4 ay sonra bi soğuklaşmaya başladı. anlam veremedim.

    kısa süre sonra işten istifa ettim, yeni iş arıyordum. maddi anlamda sıkıntıdaydım anlayacağınız. ama bunu ona hiç söylemedim. bana verdiği bilekliği okşuyordum ara sıra. sadece bu kadar.

    baktım iş bulamıyorum, barda işe girdim, iki barda aynı anda. gece bir yerde, sabaha karşı başka bir yerde.

    italya'ya tatile gitmek istiyorum dedi, gidelim dedim, başladım para biriktirmeye. bu sırada beni sürekli yokluyordu "ne zaman" diye. ben ise kendi paramı çoktan biriktirmiş onun parasını da biriktirmeye çalışıyordum. onun parasını da ödeyeyim dedim. jest.

    biyometrik fotoğraf randevum 2'deydi, mutlu mutlu saati beklerken 12'de ayrılık mesajı geldi.

    6'daki uçağa atlayıp izmir'e gittim,9 buçuk gibi kapısındaydım, çaldım. açtı. konuşacak bir şey yok dedi. içerden bir gülme sesi geldi. girdim içeri. bir erkek, benden yakışıklı, masanın üstünde mercedes anahtarı.

    çocuk bizi yalnız bıraktı, neden dedim. 6 aydır aldatıyordum, belki bir şeyler düzelir diye tatile gidelim dedim dedi. sonrasında çocuk onu tatile götürmüş ben annesinin yanında diye konuşamıyor sanıyorken floransadaymış. bu ve bunun gibi detaylar dinledim.

    mutluluklar dedim.

    istanbul'a döndüm geldim, havaalanında x-rayden geçerken bilekliği çıkardım yine. x-rayden geçtikten sonra da geri almadım.

  • bugün fark ettim, aralık'ta aldığım arabamla 7 ayda 30 bin kilometre yol yapmışım.

    arabanın dizel olduğunu ve ortalama 100km'de 5,7litre yaktığını hesap edersek 1710 litre mazot tüketmişim.mazotu 3,90'dan hesap edersek 6.669 tl mazot gideri olmuş.aylık ortalama 952 tl mazot giderim olmuş.

    çoğu yolculuklarım da sikimsonik* uzak mesafe ilişkilerinden dolayı.siktiğimin çerkezköy'üne defalarca gittim, defalarca ufak tefek kazalar atlattım, on binlerce tır kamyon solladım, yüzlerce defa çay kahve molası verdim, enerjim bitti tır parkına çektim bagajdaki kırlenti alıp arka koltukta iki büklüm uyudum.

    taksitlerimin çok olduğu dönemlerde maaşım zor yettiği için otelde değil de arabanın arkasında yattım.bir sürü ufak tefek badire atlattım.allah'a şükür başımıza bir iş gelmedi.

    hepsini niçin mi yaptım, sevdiğim insan için.3 yıllık bir ilişkinin kopmaması yürümesi ve evlenmemiz için!sonra ne mi oldu;

    bir gün kendisinden haber alamadım.defalarca aramama rağmen açmadı.facebook hesabına yazdım cevap vermedi.telefonuna mesajlar attım polise gideceğim seni çok merak ediyorum başına bir iş gelmesinden korkuyorum, diye.son aramam da bir adam açtı telefonu o evlendi artık mutlu, yuvasını kurdu gitti buralardan bir daha arama!beynimden vurulmuşa döndüm.ayakta duramadım, söyleyecek tek bir şey aklıma gelmiyordu, nasıl olur, sen kimsin, neyi oluyorsun onun, ben onunla görüşmek istiyorum kaçırdınız mı onu adam gibi söyleyin yoksa canınıza okurum dedim, fakat hiçbir şeye ulaşacak kadar bilgi yoktu elimde.ağlayacaktım ağlayamıyordum işteydim.o gün yüzüm bembeyaz olmuş*.polise gittim böyle bir vaka var zorla evlendirilmiş dedim, polisler yakını mısın deyince, sevgilisiyim dedim.bunun bir şey ifade etmediğini söylediler.

    bir yakınıma kız arkadaşımın bilgilerini verdim, önemli bir kademede çalışıyordu.o doğruladı evliliği. artık olayın ciddi olduğunu anlamıştım.ama sindiremiyordum.o gece uyuyamadım intihar etmeyi her şeye son vermeyi düşündüm.yaşamanın bir anlamı yoktu benim için.o kadar emek verdiğim bir sürü risk alıp defalarca yanına gittiğim her şeyde arkasında olduğum insan beni aldatmış yetmezmiş gibi evlenmişti.bir şekilde ona ulaşıp neden böyle bir şey yaptığını, zorla mı yoksa gönüllü mü evlendiğini öğrenmek istiyordum.yaptıklarını yenilir yutulur cinsten değildi fakat bir şekilde vicdanımı rahatlatmak istiyordum.erkek kardeşinin facesine girmek aklıma geldi.hiç bakmamıştım bu zamana dek, bir girdim; düğün fotoğrafları`::(`.şok oldum bir kez daha.

    biraz daha araştırmadan sonra kocasının telefonuna ve bilgilerine ulaştım.eski kız arkadaşımın yeni facesine de ulaştım.mesaj attım gördü cevap vermedi.sinirlendim ben de.artık bitmişti her şey benim için.gözüm kararmıştı.aradım kocasını anlattım her şeyi.başta inanmadı sonradan fotoğraflarımızı atınca mecburen inanmak zorunda kaldı.sindiremedi tabi, otel kayıtlarımızı bile belgeledim.intikam o kadar çok içime işlemişti ki, balayında tatillerini yarıda kesmek zorunda kaldılar.çocuğun babası elalem ne der, diyerek evliliği devam ettireceksiniz demiş ve evlilik devam etti.ama büyük bir yara aldı o yuva.bu olaylardan sonra kız arkadaşımla görüştük fakat daha fazla detaya girmek istemiyorum.çok can sıkıcı olaylar oldu ve olmaya devam ediyor.
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    benim burada vermek istediğim bir mesaj var değerli dostlarım.bu uzak mesafe ilişkisi karşılıklı güvene dayanır.ben mesela karşımdaki insana sonsuz güvenirdim ve onu kendimden çok severdim.şunu gördüm ki, en masum diye nitelendirdiğiniz insan bile size hayatınızın en büyük oyununu oynayabiliyor.3 yıllık bir ilişkinizi 2 gün içinde sizden habersiz noktalayabiliyor, 2 yıl bir başka adamla nişanlı olabiliyor, sizinle yaramazlık yaparken başka bir adama karşı hanım kız rolüne bürünebiliyor, iki telefon kullanabiliyor ve buluşmaya sadece sizinle görüştüğü telefonu getirebiliyor, iki facebook hesabı açabiliyor, iki ayrı arkadaş grubu oluşturup yapay bir arkadaş çevresi oluşturabiliyor, kendi ailesine sizi yaklaştırmayabiliyor sudan sebeplerle.siz onun için on binlerce kilometre de yol gitseniz onun için bir anlam ifade etmeyebiliyor.siz evlenmek istemezseniz bu aldatmak için geçerli bir sebep olabiliyor ki, ben evlenmeyi istiyordum fakat tarih olarak 24 ay süre istemiştim.söz nişan işini 15 ay sonra hallederiz dememe rağmen.aldatan için her şey bahane olabiliyor.siz siz olun kimseye koşulsuz şartsız güvenmeyin.ben mesela, sonsuz güvendim ne oldu, filmlerde yenmeyen boynuzu yedim.ihanetin en büyüğü.anlattığımda inanmayan arkadaşım oldu.şaka gibi ama değil maalesef.bir kaç sefer şüphelendiğim davranışları oldu fakat sorgulamadım, sorgulasaydım bunlar olmazdı.çok saf ve salakmışım.

    eskiden bu başlığı okuyup, bu ilişki yürümez diyen entryleri eksiler dururdum.fakat artık o entrylere hak veriyorum.gerçekten çok zor iş.yürütene helal olsun.yıpranıyorsun ama o uzak mesafeleri bitirip iki hayatı bağlayabildin mi güzel bir ilişki oluyor.uyanık olun, benim canım yandı başkasının yanmasın.

    edit:teselli mesajlari geliyor, guzel insanlarin guzel temennileri icin tesekkur ederim.iyi ki varsiniz.