durum basitçe; kadın/erkek, çocuk/yetişkin, azınlık/çoğunluk... olmasından bağımsız olarak, güçsüzlüğünü ya da yetersizliğini, yaptığı aptalca hareketlere tolerans gösterilmesi için bahane olarak kullanmaya alışmış tiplere hak ettiklerinin verilmesidir.
basit bir kural vardır, rekabetin sınırlarını etik değerleri en düşük olan belirler. burada da kadın önce sınırı kaba kuvvete çekmiş sonra da, kendi çizdiği bu çerçevede kaybetmiş (gerçi kaybetmiş dedim ama, anlık bir acı karşılığında belki de boşanma sürecinde çok daha fazlasını kazanmıştır).
edit: "nasıl olsa ben kadınım, bana karşılık veremez" diye düşünebilecek kadar etikten yoksun biri, erkek karşılık vermese de "bana şiddet uyguladı" diye ifade verebilir, siz istediğiniz kadar ceketinizi alıp çıkın. nasıl olsa, burada kadının attığı tokadı değil, erkeğinkini sorgulayan zihniyet, ona da inanacaktır.