çok iyi yapmışlar.
annemin vefatında abilerim 3 gün erkek ve kadınlar için kurulan taziye evinde güveç, kebap vb yemekleri dağıttılar. akşama kadar gelsin çaylar gitsin kahveler. ..kimse evine gitmek bilmedi. zaten allak bullaktım daha da sinirlendim. mezarlıkta da dondurma istediler. biz orda salya sümük ağlarken kimileri annemin mezarının başında sade dondurma için mücadele veriyordu. orda benim bütün sigortalarım koptu. aldım dondurma kutusunu öteye fırlattım. ağzıma geleni söyledim. derken herkes suspus oldu, bazıları da oradan uzaklaştı. sonra bizimkiler benimle bunun için tartıştı. yok ayıpmış onlar misafirmiş. ulan benim annem öldü annem! sizin yemeğinizi mi düşüneceğim? zehir zıkkım olsun!