şimdiye dek kendimi saçma sapan bir dünya tehlikeye attım. bunların çoğu da seyahatle ilgili şeylerdi.
mesela birkaç yıl önce yurtdışında müzik dinleyerek yürürken kaldırımdan yola inmemle beraber bir otobüs beni yalayıp geçti, altıma sıçacaktım, ödüm patladı. yine ona yakın bir zamanda sarhoş bir kız karşıdan karşıya geçerken yolda ayağı kayıp düştü. bir otobüs son hız geliyordu, kızı çekeyim derken neredeyse ikimiz de altında kalıyorduk. yine yurtdışındayken trendeki kompartmana futbol holiganları doldu, dazlak ve faşistlerdi, ağzımı açmadım ama birkaç saat boyunca hayatımın en korkunç yolculuğunu yaptım.
böyle bana minik taşikardiler yaşatan yüzlerce saçma, mini tehlike atlattım çünkü burnumu boka sokmazsam rahat edemeyen bir insanım.
yine de hiçbir şey insanın kendi ölüm ilanını okuması gibi olmuyor:
8 ay önce ölmüşüm haberim yok