bugün üsküdar'dan karaköy motoruna bindim. motorda görme engelli bir amca vardı, takkeli amca. motorun üsküdar'dan kalkmasından yaptığım çıkarımla ve içeridekilerin kılık kıyafetleri sebebiyle çoğunluğun dinibütün olduğu varsayımında bulundum pek tabi. o kadar dinibütün insan arasından takkeli amcaya yardımcı olmaya hamle eden olmayınca usulca yanaştım amcanın yanına, "yardımcı olmamı ister misiniz?" diye.
"çok memnun olurum kızım. ama önce balıkçılara uğrasak olur mu? buraya kadar gelmişken bi balık alalım."
götürdüm balıkçılara, balıkların temizlenmesini beklerken ne iş yaptığımı sordu, avukat olduğumu söyleyince;
"inşallah allah bu memlekete islam hukukunu kutlamayı da nasip eder."
diyemedim "amca o kadar müslümanın arasında ateist, dövmeli ve piercingli, mini sayılabilecek elbiseli bi kadın girdi koluna." diye.
balıkları aldık, gideceği yere kadar kadar bıraktım amcayı, ayrılırken bi de elini öptüm amcanın.
"allah yolunu açık etsin kızım" dedi, "amin yaşar amcacım." dedim.