türk edebiyatının en büyük şairi

  • ben bir ayten'dir tutturmuşum
    oh ne iyi
    ayten'li içkiler içip
    sarhoş oluyorum ne güzel
    hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin
    biraz ayten sürüyorum güzelleşiyor
    şarkılar söylüyorum şiirler yazıyorum
    ayten üstüne
    saatim her zaman ayten'e beş var
    ya da ayten'i beş geçiyor
    ne yana baksam gördüğüm o
    gözümü yumsam aklımdan ayten geçiyor
    bana sorarsanız mevsimlerden aytendeyiz
    günlerden aytenertesidir
    odur gün gün beni yaşatan
    onun kokusu sarmıştır sokakları
    onun gözleridir şafakta gördüğüm
    akşam kızıllığında onun dudakları
    başka kadını övmeyin yanımda gücenirim
    ayten'i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz
    bir kadehte sizinle içeriz ayten'li iki laf ederiz
    onu siz de seversiniz benim gibi
    ama yağma yok
    ayten'i size bırakmam
    alın tek kat elbisemi size vereyim
    cebimde bir on liram var
    onu da alın gerekirse
    ben ayten'i düşünürüm, üşümem
    üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar
    parasızlık da bir şey mi
    ölüm bile kötü değil
    aytensizlik kadar
    ona uğramayan gemiler batsın
    ondan geçmeyen trenler devrilsin
    onu sevmeyen yürek taş kesilsin
    kapansın onu görmeyen gözler
    onu övmeyen diller kurusun
    iki kere iki dört elde var ayten
    bundan böyle dünyada
    aşkın adı ayten olsun
    (bkz: milyon kere ayten)

    benim için şu şiiri yazan ümit yaşar oğuzcan'dır.benim için çok özel şiirdir.ortaokulda sevdiğim kızın ismini ayten yerine yazıp okumuştum."ne de güzel yazmışsın."
    demişti.
    neruda'ya ne denmişti:"şiir yazanın değil, ihtiyacı olanındır."
    biz de öyle yapmıştık.

    "bundan sonra aşkın adı ayten olsun."

    ne olacak ki.

  • sağdan soldan şiir aşıran epey ünlü şairlerimiz olduğu için, bir kesimin duygularına değil; hemen herkesin yüreğine seslenen attila ilhan'dır, diyorum.