türbanlı olduğum için sokakta aşağılanmam

  • başlığı görür görmez "hah yine mağdur edebiyatı yapacaklar " diyip dalga geçmeye başlayacaklar bi zahmet okumasın. anlayacaklarını sanmıyorum zaten.

    oturdugum semtte başı kapalı pek insan göremezsiniz. kazara görüldüğünde de pek hoş bakılmaz kendisine. ben de onların duygusunu hissetmek için normalde başı açık birisi olmama karşın tamamen kendi çapımda sosyal bir deney yapmak adına bugün hayatımda ilk defa türban takıp çıktım sokağa.

    ve ne oldu biliyor musunuz ?

    20 senedir oturduğum yerde en yakın komşularımın bile belli etmemeye çalışsalar bile aşağılayıcı bakışlarını gördüm üzerinde. sormadılar sebebini ama içten içe "değişmiş" diye bakan gözlerini gördüm. güldüm sadece. ne değişmesi, ben aynı bendim.

    çıktım , 15 senedir alışveriş yaptığım markete gittim. necati abi bana " yahu ne oldu da taktın bunu, yakışıyor mu hiç sana, ailen bir şey demiyor mu bu haline " diye sordu görür görmez. bakar mısınız ? benim hür irademle verdiğim karar onun için nasıl da hatalı. nasıl da yanlış. tek doğru kendisinin bildiği çünkü.

    daha fazlasina gerek yok sanırım diyerek eve döndüm. emekli babamla karşılaştım. en yakınım ya bu insan düşünün. o bile görür görmez " bu ne lan, oyun mu oynuyon, sakalından da mı utanmıyon şerefsiz " dedi.

    bu çağda bu düşünce. yazık, gerçekten yazık.