bir tanesi ile yakın temas halindeyim 3 gündür. bacağı kötü durumda. ameliyat oldu ama şimdi ameliyatın tekrarlama riski var. can sıkıcı.
dün akşam bu kedinin benim köpeğim olmadığına şükrettim. yoksa kesin kafayı yerdim diye düşündüm. sonra sabah uyanır uyanmaz odasına koştum ve yere mıçtığını gördüm. bir parti verip kutlamadığım kaldı hayvanın bokunu.
2 gündür tuvaletini yapmıyordu. odasında kedi kumu var, onu kullanmadı. kedi kumunu bir hasta altı bezinin üstüne koydum, hani belki kum kabına çıkmak istemiyordur diye, kullanmadı. dışarıdan toprak getirdim koydum, yine hayır. bel tasması alıp bahçede gezdirmeyi düşündüm yapsın diye, kaçmasından korktum. en son bu sabah mıçmış^^. yani demek ki benim köpeğim olup olmaması pek önemli değilmiş. zaten tasma aldım, fosforlu yeşil. yakalığını da süsledim bantlarla. yemek yedikten sonra kendi ağzını silemiyor diye ağzını da siliyorum. gıcık kapar çünkü kirli kalsa. kedi bu.
dün veteriner biokadini böyle bastıra bastıra sürdü. ben üstüne döküyordum, olmaz mı dedim. olur, ben iltihabını akıttım dedi. siz yapabilir misiniz ki öyle dedi. yaparım dedim çünkü bir numaralı güçlülükteyim. normalde bırak iltihabı dışarı akıtmayı yarasına bakamam. ama dikişlerin atma riskini duyunca şimdi paşa paşa iltihap akıtıyorum. öğlen eve gidip yine yapacağım. midem de bulanmadı he çok ilginç.
ilk gün söylene söylene götürdüm vete, her zamanki gibi. ne zaman bu sokak hayvanları başıma kalsa sinir oluyorum. hiç uğraşmak istemiyorum. ama bacağı o kadar kötüydü ki görmezden gelmek için yerde duran saksı altı olmak lazım. işte ilk gün çok midem bulandı. çıkan iltihap, dikişleri, kan, keneleri, kusması vs. allam ölecektim. iç, dış parazit şeysi yaptırdım. kenelerini temizlettim. eve gelince hayvanı ıslak mendille sildim:/ yakalığını temizledim. sonra 8 saat duş aldım. şimdi ise parkenin üstüne çok güzel şeyler yaptığı halde tiksinmedim ondan. işte hayvanat böyle bir şey. hemen mi sevdirir bir kedi kendini yav. şerefsiz. ismini de çorap koydum.
öğlen olsa da gitsem, iki tane sevsem. o kadar da uslu ki. kollarım filan çizik dolu ama onun hatası değil. korktu hayvan. salamı alırken de elimi ne biçim ısırdı yanlışlıkla ama obursa ne yapsın. bu da onun suçu değil. fotoğraflarını ekliycem tabii ki^^ sevinin. çünkü ben olsam biri sokaktan hayvan alsa, ameliyat ettirse, onu sevse, baksa çok mutlu olurum. siz de olun.
bu ilk gün
http://i.hizliresim.com/qw5gm3.jpg
bunlar da dün akşam
http://i.hizliresim.com/obboaq.jpg
http://i.hizliresim.com/xjgpkr.jpg
yaralı hayvan görünce görmezden gelmeyin. bir sokak hayvanını tedavi ettirmek kadar iyi hissettiren başka bir şey bilmiyorum. sizin için diyorum. vallahi bak. içim mesela çok rahat benim şu anda.
birçok veteriner sokak hayvanlarının tedavisinde %50 indirim yapıyor. hatta konuşursanız, kalan yarısını ödeyecek durumda değilseniz eminim daha fazla yardımcı olurlar. alın götürün, deneyin, masrafı çok çıkarsa, karşılayacak gibi değilseniz (cimrilik yapmayın, para her koşulda bitiyor) kaçın:/ beni hayvan ilgilendiriyor şu anda. o iyileşsin de, gerisinden bananey.