seni olduğun gibi seviyorum

  • duyduğumda kendimi süper kahraman gibi, dünyanın en güçlüsü, en güzeli, yenilmezi gibi hissetmeme neden olan cümle. kızım dedi bu sabah.. yine dedi.. bana dedi..

    (bkz: yazarların bugünkü mutluluk sebebi)

    hamileliğimden önce de iyi anne olmak ile ilgili kaygılarım vardı. kızım doğduktan sonra arttı ve bir gün kitaplarda tanımlanan o mükemmel annelerden olamıyacağımı anladım. o günden beri telaşım azalsa da bitmiyor. bazen içimi kemiriyor.

    kızım dillenmeye başladığından beri bana şöyle şeyler söyler: etek giy, elbise giy, ruj sür, topuklu ayakkabı giy. kot tshirtle bir ömür geçiren, rutinde hiç makyaj yapmayan bir kadın için zor şeyler. arada yapsam da bir iki günden uzun devam edemedim. zaman zaman kızımın istediği gibi bir anne olamıyorum diye üzüldüm. benden utanacak diye korktum.

    bugün elbiseli, etekli, topuklu ayakkabılı, makyajlı 10. gün. üstelik dur şu miniğe güzel görüneyim diye de başlamadım. bir baktım oluvermiş. bu arada kızım hiç tepki vermedi. "aaa ne giymişsin" demedi. servis beklerken sordum.
    a:son günlerde bende bir değişiklik fark ettin mi?
    k: (gülümseme ile birlikte) evet..
    a: bir şey demedin. beğendin mi?
    k: benim beğenmem önemli değil. sen sevdin mi?
    a: evet, çok :) ayrıca beni beğenmeni önemsiyorum. benimle gurur duy istiyorum.
    k:ben sadece önerdim. nasıl mutlu olacaksan öyle yap. anne ben seni olduğun gibi seviyorum. seninle hep gurur duyuyorum.

    6 yaşındaki kızım içimdeki çocuğu okşuyor, bana güç veriyor.
    öpücükler, sarılmalar..
    (bkz: ölürüm sana)