(bkz: srebrenica soykırımı)
sırp denince akla gelenler
-
-
(bkz: stefan lazarevic)
ankara savaşı'nda türkmen askerler osmanlı ordusunu son anda terk edip karşı safa geçerken prens stefan ve sırp askerleri savaşın sonuna kadar kahramanca bizle beraber savaşmıştı.
adam tek başına sırplara olan gıcıklığı azaltabiliyor. -
saçma bir şekilde muhteşem yüzyıl dizisine tapıyorlar, bir şey satın alacaksanız pazarlık için iyi bir conversation starter'dır. erkeği yakışıklı kızı güzel ama bir süre aralarında zaman geçirince tip olarak hepsinin tekdüze olduğunu fark ediyorsun, yani güzelin tipi belli yakışıklının tipi belli. iri bir genleri var, 178'lik boyumla aralarında cüce gibi hissetmiştim. sutopunda iyiler. gece eğlenmeyi seviyorlar.
-
ta 2007 yilinda, erasmus'taki en yakin iki arkadasim geliyor sirp deyince aklima. bir rumen, iki sirp, bir hirvat ve bir turk adeta bir temel fikrasi ya da bir balkan karmasi tadindaydik.
bir tanesi guzel de bateri calardi hergele. aksamlari oturur balkan tarihi konusur, lisede hangimizin ulkesinde daha fazla sacmalik ogretiliyordu; onu tartisirdik.
mesela, osmanli'nin balkanlardaki her bir seferi, her bir ulkede farkli anlatiliyormus. bunu fark etmistik. sonra hep birlikte wikipedia sayfasina gider hangimizin lise tarihi daha sacmaymis ona bakardik. ilginc bir sekilde turk lise tarih kitaplari o adar da kotu cikmamisti bu karsilastirmadan.
hey gidi gunler... -
mertliklerini, dürüstlüklerini, arkadaş canlılıklarını bence bosnalılara bir sorun...
sırp komşuları tarafından tecavüz edilen, sırp komuşuları tarafından katledilen kaç bosnalı aile var biliyor musunuz?
bence bunları bilmeden burada bu kadar rahat yorum yapmayın. türkleri seviyorlar diyenler miloseviç'in srebrenica düşerken çektiği videodaki "türklerden intikam alıyoruz" cümlesini bilmiyorlar herhalde...
bizim türk tarihindeki sivas katliamı vb olayları düşünün... şimdi onun aynısının ülke genelinde gerçekleştiğini düşünün... hatta ek olarak simultane gelişen bir olay değil de, sırpların günler boyunca gizli gizli buna hazırlandıklarını düşünün... bosnalıların hiç bir şeyden haberi yok. bir gün birdenbire komşunuz size silah doğultuyor, hayal edin... hacım bir saniye noluyo ya filan derken adamları kıtır kıtır kesiyorlar. bosnalılar kendini savunmaya başladığı zaman da zaten nato gelip savaşı bitiriyor.
tabi ki yaşasın halkların kardeşliği de, öyle mesnetsiz sallamayın yani. osmanlılar çok seviyormuş filan... manyak ve cesur oldukları doğru olabilir, savaş alanında bile sultan murad'ı şehit etmişlerdir.
osmanlılar ukrayna gibi buranın da kadınlarını cariye olarak almış. evet bu anlamda sırpları "sevmiş" olabilirler...
ayrıca müslüman olup da sırbistan kökenliyseniz siz sırp değil türksünüz. çünkü sırplar bosnalı müslümanlara bizim gibi boşnak demiyor, türk diyor. -
(bkz: srebrenitsa katliamı)
-
dedemin ve nenemin anlattıklarıdır.
30'lu yıllarda makedonya'da yaşıyorlar o sırada. küçükler. çocuklar. orada bir türk köyü olan dedemin ve nenemin deyimi ile '' başebosu '' olan bahçebosu köyünde yaşamaktalar. hayvancılık ve çiftçilik ile uğraşıyorlar. dedemlerin bir un öğütme değirmenleri var. gayet mutlu bir hayat sürüyorlar.
sonra sırplar köyü basıyor. büyük dedem kendi ailesini alıyor nenemin babası da kendi ailesini alıp dağlara kaçıyorlar. çocukları, yaşlıları ve kadınları dağda bir mağaraya saklayıp önüne de kamuflaj yapıyorlar.
köyün gençleri ve savaşabilecek durumda olanları geri gidiyor. 2 hafta kadar mağarada yaşamışlar. korku içinde titreyerek.
'' sırplar gelip hepimizi öldürecek, bizi bulacaklar '' diyerek geceleri uyuyamıyorduk diyordu rahmetli nenem.
neyse ki daha sonra sırplar bastırılıp köylerine geri dönebiliyorlar. ancak yaşadıkları korku asla geçmiyor.
nenem bunları anlatırken hüngür hüngür ağlıyordu. dedemin de gözleri doluyor ama kendini tutuyordu.
işte sırp diyince benim aklıma bunlar geliyor ve sırplardan nefret ediyorum...