türkiye'de sıfır araba almayan bir insan eğer kendisi arabayla yatıp kalkan bir tip değilse ciddi biçimde kazıklanır. kilometreyle oynamanın bile yakın zaman kadar yasadışı olmadığı bir ülkede yaşıyoruz. birinin önü, birinin arkası pert iki arabayı birleştirip boyasız diye satmaya kalkışıyorlar. bu tip adilikleri yapmanın ciddi kazançlar getirdiği bir sektör ikinci el araba sektörü. eğer bunlar son derece yoğun olarak yapılıyor olmasaydı 2. el araba sektörü bu kadar işlek olmazdı. çünkü bu çok standart bir ürün, her tür performans-teknik verisine hemen anında internetten ulaşılabiliyor. kazaları vs görünüşte hepsi tramer'de kayıtlı. kilometresi ve yıpranmışlığına da bakıldığı takdirde bütün arabalar % 5 aralıkla öngörülebilir fiyatlarda olurdu ve kar marjı da çok düşük olurdu, çünkü her arabadan her modelde her yıpranma düzeyinde sebil gibi var ve satılıyor internette. ve bu sektör bu kadar kalabalık olmazdı. peki öyle mi?
nitekim sıfır arabalarda fiyatta neredeyse hiç çeşitlilik yok. arabanın fiyatı satıcıdan satıcıya en fazla 1000 tl değişiyor. niye 2. el arabalarda öyle?
çünkü 2. el araba sektörü çok oyunculu, mafyalaşma düzeyinde yoğun ilginin olduğu ve fiyatların da geniş aralıkta değiştiği, ölücülerin, pertçilerin dolu olduğu bir sektör. demek ki kar marjları standart malların satıldığı bir sektöre göre çok yüksek ve değişken. demek ki gördüğümüz araba çoğu zaman "gördüğümüzü zannettiğimiz" araba değil. biz fabrikadan çıkan arabanın biraz eskimişini gördüğümüzü zannediyoruz. oysa içi başka bir araba, değişen parçaları sanılandan çok daha fazla. ya da vuruk, ya da bilgiler saklanmış.
o yüzden sırf fiyatına bakıp 2. el araba daha iyi demek türkiye'de çok tehlikeli. bu sektörde para, arabadan değil müşteriyi kandırıp ona arızaları bol, vuruk, çizik, motoru değişmiş, önemli aksamları değişmiş hatta pert arabayı sağlam araba gibi gösterip satmaktan kazanılıyor.