sürekli kavga eden bir aile içinde büyümek

  • ben çok sakin bir evde büyüdüm. babam ne bana ne anneme ne de kardeşlerime hatta hiç kimseye bir defa bile sesini yükselttiğini uymadım. hep olur böyle şeyler, kalp kırmayın, herşeye çözüm bulunur vb. şeyler söylenen bir ev…

    ama öyle bir eş seçmişim ki, her gün bağırış, her gün bir şeyden tartışma… çocuklarım için çok üzülüyorum. böyle bir evde büyümelerini hiç istemiyorum. güçlü kendi ayakları üzerinde durabilen bir anneyim. eğer bir süre daha bu şekilde devam ederse, çocuklarım için ayrılacağım. çünkü güven ve huzurlu bir evde büyümek çok başka…

  • yıllar geçse de pazar günlerini hiç sevmezsiniz, çünkü en büyük kavgalar pazar günleri olur.
    edit :
    anksiyetem tuttu, görünce ağladım gibi onlarca yesillendiren olmuş , sizi çok iyi anlıyorum zaten bu tip aileden gelmeyen biri böyle detayi dusunebilecegini düşünmüyorum , yapmanız gereken tek birşey var o da kabullenmek çekirdek aileniz için anne , baba , kardeşleriniz için problemleri kabullenmelisiniz, kacamazsiniz , diğer akrabaları falan sallayın muhatap olmayın gitsin , ama anne babanizla eğer yaşıyorlarsa mücadele etmeyin kabullenip sevin sevmeseler bile diretseler bile başka türlü çözümü yok!
    .
    ikincil yapacağınız şey siz öyle bir aile kurmayin kurmamaya calisin dersler çıkarın , mesala benim annem babam birbirlerini sevmeden evlenmişler , ben şu anda sevmeden sevilmeden evlenmem çocuk yapmam, diğer konuları bende çözemedim yıllarımı yakıyorum sırf öyle bir ailem olmasın diye , ama napalim kaderim buymuş demekten başka çarem yok , böyle yıllarını harcayan birine de kim değer verir evlenmek ister bilmiyorum, düşününce ayrı bir depresyon giriyorum ama napalim benim kaderim de buymuş demekten başka çarem yok ,benim yerimde başka biri olsaydı takmazdi hicbirseyi benim şartlarımin çok altında insanlar bile aile kurup yollarına bakıyor ama ben öyle düşünemiyorum, sanırım yalnız öleceğim ..