sünnetin yapılabileceği en ideal yaş

  • "bu toplumda yetişip, "sağlık nedeni ile..." bahanesini de sığınmadan, çocuğunu sünnet ettirmemeyi başarmış birisi var mı merak ediyorum."

    (bkz: var) (bkz: ben)

    ben de eşim de bunu anne babalarımıza açıkça söyledik, gıkını çıkaran olmadı. çıkarsalar da bir şey değişmeyecekti, ilk önceliğiniz çocuğunuz ve onu korumakla görevlisiniz. yıl olmuş 2024, elinizin altında internet var ve bu saçmalığı çocuğunuza yaptırıyorsanız büyüdüğünde ona bunun hesabını veremeyeceksiniz.

    edit: sünnet işinden gelen mangırla yolunu bulan kimi sahte doktor zırvalarıyla da kendinizi kandırmayın, 400 bin yıllık tarihi boyunca insanlık sünnet olmamış, allaha inanıyorsan cinsel organı bu şekilde uygun görmüş, üstüne kitabına "ben insanı en iyi şekilde yarattım" diye de buyurmuş, bu işi senden iyi bildiğine emin olabilirsin. evrimi kabul ediyorsan milyonlarca yıllık evrimin sonucu bu ve bu şekilde hayatta kalmış türün. aklını başına topla ve dedelerinin kandırıldığı yahudi hurafeleri yüzünden çocuğuna yaklaştırdığın o bıçağı şimdi lütfen yavaşça yere bırak.

    edit 2: hala sünnetin zararları hakkında fikir sahibi olmayan zır cahiller için; (bkz: sünnetin zararları)
    (bkz: https://evrimagaci.org/…ar-ve-nasil-evrimlesti-9389)

  • bu kadar mükemmel yaratılan bir bedende neden fazlalık olsun ki? enfeksiyonu önlüyor ama gibi bir argümanın doğru olmadığını erbuğ keskin hoca zaten bilimsel dayanakları ile ortaya koyuyor. ayrıca zararları da yavaş yavaş dillendiriliyor. tabii milyonların uğradığı bu geri dönüşsüz durum için kimse kolay kolay sesini yükseltemiyor maalesef… ancak görüyorum ki artık kadınlar daha cesaretli, bebeklerini çocuklarını tüm sosyal baskılara rağmen bu geri dönüşsüz durumdan alıkoymaya çalışıyor. sonuç; hiç bir yaştır… oğlum olursa asla yaptırmayacağım uygulamadır.

  • zaten biraz sorgulamayı öğrenen insan sünnet nedir ne amaçla yapılır diye araştırır ve yapma gereği duymaz.

  • yas 5. ailem benle abimi ayni sene sunnet ettirmeye karar vermis. ariyorlar tariyorlar bi sunnetci buluyorlar. ısmi “galip osbik”. bildigin “osbik” diyesim geliyor ama diyemiyorum cunku kimse “osbik”in ne anlama geldigini bilmiyor. eve akrabalar yatiya dolusmus bir gece onceden. gece oldugunda son bir kez daha oncesinde hic ellenmemis dogala ozdes pipimle cis yapmaya kalkiyorum ama tuvalete gidemiyorum tuvaletle odam arasinda yere bir amca bir eniste sermisler. ev ev olmaktan cikmis er gazinosuna donmüs. tuvalete gidiyorum hoplaya ziplaya. boy cok kisa, kilo cok fazla. parmak uclarinda kalkinca pipim anca klozetin kenarina degiyor. ındiriyorum donumu dayiyorum pipimi klozetin kenarina, bir elimle de klozetin oturma yerini kaldirmisim cis olmasin diye onu tutuyorum.
    niye tutuyorum?
    cunku zamazingo bozuk, tutmazsan dusuyor. cisimi etmem bitiyor ve yine yere serdikleri amca ve enistelerin uzerinden hoplaya ziplaya odama dönuyorum. endiseliyim. yarin “osbik” soyadli biri beni sunnet edecek.
    ertesi gun oluyor ve sunnet vakti geliyor. annem agliyor, babam kismen gururlu ama sunnetci konusunda kaygili. kimse osbik soyadli bir adama oglunun pipisini emanet etmek istemez babam da haliyle istemiyor.
    ama artik cok gec. ben yataktayim uzerimde sunnet kiyafeti var. rahmetli kaddafi’ye benzetmisler beni. “portatif diktator” gibiyim.
    kapi caliniyor, teyzem kapiyi aciyor. gelen sunnetci galip osbik. kisa boylu, kel, gozluklu biri lakin gozler 8 numara. hubble teleskopundan hallice. bana “merhaba delikanli” diyor. oysa ben daha 5 yasindayim. “erkek olcan bugun” diye ekliyor.
    fakir oldugumuzu ilk defa o gun anliyorum. elde ki imkanlarla anca bu adami bulabilmisiz diye ic geciriyorum. kirvem amcam. gururla tutuyor pipimi. ben bakmak ile bakmamak arasinda gidip gelmeler yasiyorum..bi yanim “lan bak, bi bok olursa mudahale edersin ” diyor obur yanim” la daha 5 yasindasin ne cellalleniyon “diye atar yapiyor.

    kaldiriyor entarimi osbik. ısaret ve bas parmagiyla yokluyor pipimi. endisemin yerini bir de sinir aliyor.
    bir o yana bir bu yana ceviriyor pipimi. sanki ilk defa pipi gormus gibi hayretler icerisinde ” demek pipi dedikleri buymus” gibi bir surat ifadesi var yuzunde.

    evde ki herkes yatagin basinda osbigin pipimle oynamsini merak ve keyifle izliyor. arada “masallah” sesleri geliyor. ara ara ise “yumurtanin sarisi yere dustu yarisi” diye anneannem sarki soyluyor. ben salya sumuk agliyorum. dedem basimda aglama “anacani” diyor, dedem azeri, azer bulbul gibi konusuyor.

    osbik eline aliyor igneyi sokuyor az once oyun hamuru gibi oynadigi pipimin tam ucunun yanina. ben cigliklar diyarina gidip geliyorum. 5 yasinda ki bir cocugun edebilecegi butun kufurleri sumkure sumkure sayiyorum.

    herkes cok keyifli benim bu halime sahit olmaktan dolayi.
    “ne cok hain varmis lan ailemizde” diye ic gecirirken o buyuk an geliyor osbik cantasindan neşteri cikariyor. amcama “kirve, tut bakalim su bamyayi” diyor. millet hunharca gulerken ben pipim hakkinda ki ilk rencide edici cumleyi duyuyorum. osbik’e olan nefretim katlanarak buyuyor.

    nester elinde, ben debeleniyorum. salliyor nesteri pipime. anam anam goren de at kesiyorlar sanir. boru degil, yasli basli bir adam ailemin yardimiyla pipimi kesiyor. su mandasi gibi debeleniyorum amcamin kollari altinda. o sirada “osbik” ha siktir” diyo.
    sunnet sirasinda en son duymak istenecek cumle “ha siktir” dir ve ben bunu o an anliyorum.

    babam “noldu doktor bey?” diyor ama dokunsan aglayacak.
    osbik e doktor diyor. caresizlik onu bu denli sacmalamaya mecbur ediyor.

    sevgisun teyzem arkadan kafasini uzatmis haluk amcamla fatos teyzemin arasindan “ben goremiyorum ki”diyor.
    uzun zamandir sesi cikmayan annem gozyaslarini silerken, osbik ” biraz derin kestik galiba” diyor. amcam “lan amk biz kesmedik sen kestin” diyor. birseyler feci sekilde yanlis gidiyor…
    ben korkudan bakamiyorum” kokunden gitti herhalde” diye dusunuyorum. 5 yasinda olmanin verdigi cehalet diz boyu. “lan giderse gitsin zaten isemek disinda bi boka yaramiyo diye dusunuyorum. lakin babam osbik e “bi maraz cikarsa seni bulurum”deyince olayin isemekten ote oldugu sekilleniyor kafamda.

    osbik basladigi isi bitiriyor “merak etmeyin olmaz birsey” diyor, sevgisun teyzemin sesi en arkadan bana kadar geliyor “noldu noldu?” diye.
    babam “elinin koru oldu sevgisun”diye cikisiyor teyzeme.
    dikisler atiliyor. uzeri kapatiliyor. o zaman oyle koruyucu antibiotik kremler filan yok. ya kibrit kutusundan ya da ilac kutusundan etrafina sur duvari insaa ediliyor kesilen pipilere.
    bir sure kutu icindeki pipiyle mesopotamia tanrisi gibi dolaniyor 5-6 yasinda cocuklar etrafta.

    meryem teyze uzeri pansumanli pipime kirmizi kurdelali bir altin takarken igne pipime giriyor kenardan. ben yine basliyorum aglamaya, cektigim cile bitmek bilmiyor, meryem abla piskin piskin “hadi hadi erkek oldun bak. aglama artik ” diyor. ona da dïş bilemeye basliyorum. sonradan ogreniyorum ama kendisinin bildigin gerizekali oldugunu.

    acim hafiflemis “osbik” carsi karisabilir diye coktan tuymus. misafirler gidiyor.
    yatiyoruz kalkiyoruz sabah oluyor. babam beni isemeye goturuyor. acıyor biraz pansumanim. “hadi” diyor “aslan oglum ise bakalim”. gece yaram kanamis biraz, guzel pipimin ucunda akan kanlar kurumus. ıseyemiyorum. babam aliyor pipimi basliyor oynamaya. “hadi” diyor “dene bi daha”.
    ısiyorum…

    ısiyorum ama 4 koldan. biri sagdan akiyor bir soldan iki tane de ortadan. pipim pipilikten cikmis fıskiye olmus. babam guluyor ben guluyorum. cilginlar gibi egleniyoruz tuvalette fiskiye gibi isedigim icin.
    ıki gun gecmis pipimin uzerinde ki ilk ve son operasyonun uzerinden. ısemem lazim lakin dikisler hala duruyor. annem “kendin ise artik oglum” diyor. onlarda sıkılmıs beni ciftlik hayvani gibi sağmaktan.
    gidiyorum tuvalete indiriyorum donumu. dayiyorum pipimi klozetin kenarina. bir elimle pipimi bir elimle klozetin kapagini tutuyorum. bir ara canim yanar gibi oluyor. can havliyle kapagi tuttugum elimi pipime goturuyorum.
    klozetin kenarina dayadigim pipimin uzerine klozetin kapagi dusuyor. kapagin altinda kalan yeni sunnetli pipimde ki dikisler patliyor. kapagi kaldirmaya korkuyorum. altindan cikacak manzaranin nasil olacagi konusunda ciddi sikintilarim var.
    agliyom ama cesaretliyim..kaldiriyom kapagi..pipim ezilmis yassi bi hal almis. dikisler patlamis. her yer kan her yer de aci ve trajedi. bunlarin hep osbik denilen lavugun laneti oldugundan basima geldigini dusunuyorum.

    aglama sesime annem kosuyor. panik halinde o sirada işde olan babami ariyor ilk cumlesi “ilhan kos tolga’nin pipisi ezildi”.

    ailecek en cok kullandigimiz kelime pipi bu arada.
    annem apartmanin kapicisi huseyin amcanin kizi saziye ablayi cagiriyor. “saziye!” diyor,”git eczaneye anlat durumu merhem filan versin eczaci”. ben agliyorum. akibetim belli degil.
    saziye abla firliyor evden kisrak gibi, kosa kosa gidiyor eczaneye. soruyor eczaci “ne lazim?” diye, saziye ablam sivas’li yeni gelmis istanbul’a utaniyor pipi filan demeye, halbuki biz ailecek her iki cumlenin arasina serpistiriyoruz bu kelimeyi. ” kemik agrisi” diyor. eczaci “yeni bi ilac cikti ismi “ben gay” onu veriim diyor. aliyor ilaci yine kisrak gibi kosa kosa eve geliyor. veriyor anneme ilaci.
    annemin de ilactan hic haberi yok. “gel diyor oglum yanima”. “ılac aldi saziye ablan senin icin” diyor
    ben tavsan gibi gidiyorum yanina hoplaya ziplaya. anne ilac surecek cektigim acilar gececek.

    aciyor hala pipim. annem pipimin kenarini tutuyor bense elimle donumu ucundan tutuyorum, basima geleceklerden habersizim. ücumuz arasinda ki sessizlik endise verici.
    annem saziye ablamin getirdigi merhemi aciyor. burnuma nane kokusu geliyor. annem de kokuyu aliyor ama “olmaz bisey” deyip lokum gibi bir parcayi suruyor pipime.
    basliyor pipim yanmaya. avaz avaz bagriyorum :yaniyo yaniyo” diye. kurtuluyorum annemin elinden basliyorum kosmaya evin icinde o odadan bu odaya. pesimde annem arkasinda saziye ablam. “oglum gel yanmaz” diye bagriyo annem arkamdan.
    “lan diyorum nedir bu basima gelenler 5 yasinda bir cocugun kaldirabilecegi dert degil bunlar. sokayim erkek olmaya”

    kosarken anneme kufrediyorum
    “cok ayip!”diyor annem.
    “anneye kufur olmaz”. saziye abla yakaliyo beni arkamdan yatiriyor yere. debeleniyorum iki kadinin altinda. “ıstemiyorum ben erkek olmak ya” diye sovuyorum yuzlerine. annem durumun ciddiyetini anliyor.

    aksam babama “tolga’ya ilac surduk ama yakti cocugun pipisini” diye basliyor anlatmaya. “lan diyorum ne yakmasi sosis gibi oldu” diye geciriyorum icimden.
    “butun sulale hunharca eglenip uc gun boyunca agzima sictiniz yerden yere vurdunuz diyecegim lakin 5 yasindayim diyemiyorum. o sunnet faciasindan sonra babam beni doktora goturdu bir iki gun sonra bir maraza cikarmi diye ve iki hafta da bir de kendi bizzat kontrol etti pipimi uzun bir sure

  • +18.
    bırakın kendi karar versin amk.