eski sevgilimin o zaman 18-19 yaşındaki aşırı atarlı erkek kardeşinin bana gider yapmak için yer ararken sonunda fırsat yaratım bana saçma sapan gider yapması, bunun benim ağırıma gitmesi ve benim laf çakmam, sonra bu dallamanın üstüme yürümesi sonrası benim bunu 2 yumrukta kütük gibi devirmem. (üstüme yürüyüp beni itekleyen velede ne yapaydım?)
sonra bunun atarlı babasının mantıklı davranmak yerine üstüme atlaması ve bunu da devirmem...
buraya kadar pişman değilim. cidden hakettiler.
sonra hatunun bana bağırıp çağırmaya başlaması... (yani haklı oslan da alttan al değil mi, hatunun aileyi haşat etmişsin) ... sonra benim tepemin tasının iyice atması ve bunu alıp tek hamlede kaldırıp taşımaya başlamam ve oturduğumuz kafenin önündeki 5-10 metre uzaktaki çöpe atıp oradan uzaklaşmam... (evet, sokaktaki kokulu çöp konteynırı)
bu sonuncudan pişmanım bak...
hala en garip şekilde biten ilişkim olarak liste başındadır. neden ayrıldınız diye soran arkadaşlardan birine bile olayı olduğu gibi anlatamadım. nasıl anlatacaksın ki? ailesini dövüp kızı çöpe attım ama haketmişlerdi desen kim anlayacak?
sözlükçülerin hayatımın hatasıydı dediği şeyler
-
-
o kadını 5 yıl boyunca beklemek.
sonunda ne mi oldu? babayı aldım. etrafa mavi boncuk dağıtan kadınları beklemeyin arkadaşlar. ha, sen neden bekledin? derseniz, maldım. kazıkları yedikçe akıllandım.