ilkokul 1. sınıftayım, dedemle babaannemin yanında kalıyorum, henüz okulun ilk haftaları ama sınıf öğretmenim olacak psikopat durduk yere kafayı bana taktı.
hayır o kadar sessiz sakin bir çocuğum ki, ağzım var dilim yok. verdiği ödevleri eksiksiz yapıyorum, tertemiz gidiyorum okula; ama ruh hastası adam tipimi filan beğenmiyor herhalde. hemen hergün bir bahaneye de ihtiyaç duymadan, ya dolma kalemin arkasıyla kafama vuruyor, ya da tokat atıyor durduk yere. cesarete bakar mısın? ben garibim de kimseye bir şey söylemiyorum.
her neyse dedem çok büyük adamdı rahmetli, uyanmış tabii mevzuya. her sabah birlikte okul yoluna çıktığımızda benim ayaklarım geri geri gidiyor çünkü. ama gitmeyeceğim de demiyorum.
bir derdin, sıkıntın mı var diye ısrarla o soruyor bana, yok diyorum.
neyse, birgün her zamanki gibi beni okula bıraktı, akşam çıkışta okulun giriş kapısından alacağım seni deyip ayrıldı yanımdan. hoca sınıfa girdikten sonra çaktırmadan kapıyı aralayıp izlemiş ne olup bitiyor diye.
bizim psikopat ödev kontrolü yaparken dolma kalemin arkasıyla durduk yere kafama vurdu yine.
dedem o zamanlar 60 yaşında ama zımba gibi bir adam. kapıdan içeri girişiyle hocanın boğazına yapışması ve koridorun sonuna kadar götürüp duvara çivilemesi bir oldu. ama nasıl nefesi kesildi pezevengin. yediği boku bildiğinden hiç bir şey de söylemiyor. kendini dedemin şefkatli kollarına bıraktı, tavana bakarak ölümü bekliyor.
neyse dedem bunu biraz hırpaladı, çıkarken de kusura bakmayın çocuklar dedi, elimden tuttuğu gibi müdürün odasına götürdü.
müdürün de kapısını tekmeleyerek girdik tabii içeri. delirmişti çünkü adamcağız.
neyse daha fazla uzatmayayım hemen sınıfımı değiştirdi müdür. okulun en iyi, en tatlı, şeker gibi bir hocasının sınıfına verdiler beni. o pezevengi de kısa bir zaman sonra gönderdiler okuldan, emekliye mi ayırdılar, yoksa sürgüne mi gönderdiler ne yaptılarsa artık, siktirolup gitti.
aradan 25 yıl geçti ama halen her anını bütün ayrıntısı ile hatırlarım o olayın. bir ilkokul çocuğunun psikolojisini en fazla hırpalayan şiddet türlerinden biridir.
bu arada, çok özledim be dede.