sözlükçüleri ağlatan sinema sahneleri

  • aslında tek bir sahnesinde değil, nedense filmin ortalarından itibaren aralıksız ağladım gravity'de. o boşluktaki yalnızlık hissi, çaresizlik, geçmişinden gelen ağır yüke rağmen hayatta kalmaya çabalama falan derken ben bittim. bir yerinde sandra bullock yenilgiyi kabullenip "evet herkes bir gün ölecek ama ben bugün öleceğim" diyor, bak aklıma geldi yine içim daraldı.

    bir de herhalde herkesin izlerken ağladığı the broken circle breakdown var. zaten filmin başında anlıyorsunuz neyin geleceğini ve kendinizi hazırlıyorsunuz. ben aslında yalnız izlememe rağmen baya iyi idare ettim başlarda.
    --- spoiler ---
    ama o kuzgunun cama çarpıp öldüğü bir sahne var ya hani ve sonrasında da pencere pervazına konan yavru kuzgun...
    --- spoiler ---
    bir ara nefes almayı unuttum, o derece.

    edit: aklıma geldi de aslında bu başlığa yazanların çoğu mazoşist manyak. kimin yarası daha büyük diye göstermek gibi bişey. yazılan sahnelerden kimin ne konuda hassasiyeti var şak diye yakalanıyor. iyi ki birbirimizi tanımıyoruz manyaklar, yoksa bu bilgilerle birbirimizin elinde maymuna dönerdik.

  • ağlatma değil de türkan şoray'ın yönetmenliğini yaptığı dönüş filmini izleyince içime bir öküz oturuyor sözlük. ne iç karartıcı bir durum o öyle.