otobüste yer vermeyen gençlik

  • çok yaşlı olmadıkça dayılara yer vermem. yer veriyoruz sonra oturup facebook'ta kızlara "seni yalarım", "çok güzelsin bebeyim" falan yazıyorlar. yalayabiliyorsa ayakta da durabilir

  • yer vermesi istenen kesim: 10+ saat çalışan veya öğrenciyse 12+ saat okul dershane özel ders sürüklenen genç-orta yaşlılar

    pişkince yer isteyenler: şıkır şıkır giyinip gezmeye giden 60 üzeri teyzeler. emeklilik hayatından sıkılıp bi evden dışarı atayım kendimi diyen amcalar

    edit: genelleme yapmak eğlenceliymiş.

  • ek otobüs seferi koymayan belediyeyi suçlayacağınıza, 12 saat çalışıp pestili çıkmış insanlar yer vermiyor diye çemkiriyorsunuz.

    welcome to ortadoğu.

  • "ihtiyacı" olduğunu düşündüğüm genç yaşlı farketmeksizin herkese yer veriyorum. konu fink fink gezmek olunca yaşlı olduğu aklına gelmeyen ama otobüste metroda oturmak için yaşlılığını kullanan kişilere yer vermiyorum. yaşlı olmanın bir öncelik olduğunu da düşünmüyorum. geçenlerde metroda yer verdiğimiz orta yaşlı bey teşekkür edeceğine 'zahmet oldu' dedi. evet çünkü bizim asli görevimiz.

  • çoğu gün en az 12 saat şantiyede çalışıp yorgunluktan ölerek otobüse binen bir genç olarak bir parçası olmadığım, olmak zorunda olduğumu düşünmediğim gençliktir. kusura bakmayın ama sevgi saygı iyilik böyle ezberlerle olmaz. ayakta duramayacak yaşlı, hamile, yorgun birini görürsem elbette yer veririm, ama her 40+ kişiye yer verme mecburiyetim olduğuna inanmıyorum. bunun kuralı olmaz. oturmasam da olur diyebildiğim noktada veririm, yoksa otururum, kimseye açıklama ya da özür borcum da olamaz.

    edit: imla