danimarka'daki pılısını pırtısını satıp nijerya'yadaki çocuklara yardım etmek için oraya yerleşen ve orada bir yetimhane kuran anja'nın sokakta bulduğu çocuk.
2 yaşında. 8 aydır sokakta yaşıyormuş. ailesi cadı diye sokağa atmış çünkü. nijerya'da böyle batıl inançlar ve cehalet yüzünden sokağa atılan, işkence gören, öldürülen çok çocuk varmış zaten. içine sıçtığımın cehaleti, bok inanışları, zalimliği. kafasına sıçtığımın boku bokuna çocuk doğuran insanları. adaletine sıçtığımın dünyası.
çöplerle ve insanların attığı şeylerle 8 aydır mucizevi şekilde hayatta kalmış, bir çocuk, yok yok, bebek. 2 yaşında lan. ne çocuğu. 2 bak, iki.
karnı parazitlerle dolu, bir deri bir kemik kalmış... ismini "hope" koymuşlar, hope yani umut, evet böyle bir hikayeden sonra umut ister insan bu bebişin hayatı bundan sonra güzelleşsin diye.
hastaneye götürülüyor, tedaviye ve bakıma başlanıyor, hope'cuk gülücükler atmaya bile başlıyor. çünkü çocuklar- bebekler böyle şeyler, ne yaşarsa yaşasın birazcık sevgiyle hemen gülüverirler.
bir bebeğin, 1.5-2 yaşında bir bebeğin sokaklarda annesiz, yemeksiz, ilgisiz dolaşmasını, 8 ay boyunca dolaşmasını düşündükçe içim sızlıyor. oğlum bu yaşta lan benim, uyutmak için iki ağlattım diye amman travma oldu, amman hayata güveni zedelendi diye karalar bağlıyorum. siz neler diyorsunuz?
peh.
bir çocuk.
bir bebek.
yaşadığımız her tür küçük ebeveynlik krizini anlamsızlaştıran bir çocuk.
dünyanın bokluğunu gözümüze sokarken mucizelere inandıran bir çocuk.
umarım mutlu olursun çocuk.
haber için şurdan.
not: aramaya inandım ama aradım bu konu hakkında bir başlık bulamadım, bulamadığıma şaşırdım da. açılmışsa uyarınız taşıyacağım.