nerelisin sorusuna izmir diyen manisalı

  • kendilerini bir fetöcü titizliğiyle saklayan insanlardır.

    geçtiğimiz temmuz ayında denk geldik birine.
    başlangıçta egeliyim diye yuvarlardı. sonra bizim istanbullu olduğumuzu öğrenince bi rahatlayıp izmirliyim diye yardırmaya başladı. ama nasıl havalanıyor. saçları geriye atmalar falan. tabi istanbulluyuz ama biz de salak değiliz çok şükür. az çok biliriz izmir'i... neyse.

    çapraz sorgulama tekniğiyle ince detaylar üzerinden kendisini terletmeye başladık. ama öyle böyle değil, çamdibi gençlerbirliği'ne kadar sorduk.

    baktı kurtuluş yok, adalet karşısında dürüst olmaya karar verdi ve ya biz aslında manisalıyız ama izmir'de okudum diye itiraf etti.

    sonra pis bir gülümsemeyle şöyle bir yaslandık geriye. "anlat, devam et" der gibi...

    " çocukluğum izmir'de geçti diyebilirim. karaburun 'da yazlığımız vardı. babam da işi dolayısıyla izmir'e çok gidip geliyordu. sonra ablam ege'yi kazandı ardından da ben dokuz eylül'ü... ev tuttuk falan. okul bitince ablam üniversitedeki erkek arkadaşıyla evlenip izmir'e yerleşti. şimdi çok tatlı bir yeğenim var, adı buğra. bana da çok düşkündür. ablamlar işleri dolayısıyla yoğun oluyor ben de fırsat buldukça hem buğra'yla ilgilenmek hem de eski dostlarla hasret gidermek için sık sık kaçıyorum izmir 'e. işte böyle..."

    heyet olarak birbirimize baktık. tüm üyelerin pozitif kanaat getirmesi üzerine izmirli olmaya elverişlidir kaşesini vurarak gönderdik.

  • gerçekten böyle bi arkadaşım vardı. ortamlarda herkes izmirli kız olarak bilirdi kendisini ama aslında doğma büyüme manisa salihlili.*