en büyük suçlu esnafı o raddeye getiren polisler ve onlara suriyelilere hiçbir şey yapmamalarını öğütleyen devlettir.
o suriyeli çocuk oraya bugün ışınlanmamıştır. ailesiyle, yedi sülalesiyle mendil satmak, gelenin geçenin bacağına yapışmak, etrafı kirletmek, hayvanlara zarar vermek, etrafta yarıçıplak dolaşmak, parkın ortasına yapmak, gürültüden milleti kaçırmak şeklindeki medeniyete uymayan davranışlarıyla oranın halkını ve esnafını çileden çıkarmışlardır.
suç ne o esnafın ne de çocuğundur. suç onların ülkesine borazanla girip düdükle kaçan, onları avuç avuç ülkeye alıp sokağa salan devletindir. esnafa kızmadan önce bizzat onlara kızın. bu kadar berbat bir mülteci politikasından sonra kimsenin suriyelilere tahammülünün kalmaması normaldir.