mühendislerin az kazanıyoruz ağlaklığı

  • "biz çok güzel paralar kazandık" diyenlerin çoğu 30 yaşın üstünde ve şunu unutuyor ki, onlar kuyunun başını tutabildiler. yıl yıldan zor geliyor. her sene yeni mezun sayısı daha da artıyor, rekabet daha da kızışıyor. "sen iyi mühendis olursan iyi para kazanırsın yeaa" diyorlar da, görüyorum, staj yapabilmek için bile kıran kırana savaş veriyor artık çocuklar. bakınız staj diyorum. iyi staj yapamazsan mezun olunca iş bulamazsın, iş bulmazsan hiçbir zaman tecrübe kazanamazsın. "biz çok güzel paralar kazandık" diyenler bunun farkında değiller, dünya onların başladığı dünya değil. sanıyorlar ki, bugün yeni mezun olmakla 2005 senesinde yeni mezun olmak aynı şey!

    bu aslında sadece mühendislik değil, her sektör için geçerli. bir zamanların lise mezunları bile çılgın paralar kazandılar. sanki çok mu matahlardı? hayır. okumuş insan yoktu, para kazanmak, yükselmek daha kolaydı ondan. ha, bugün tabela üniversitesinden mezun mühendis (ya da her neyse, fark etmez) ağladığında "ya zaten seninki eğitim değildi ki" diye ben de içimden geçirmiyor muyum, geçiriyorum. peki bu, o çocuğun suçu mu tamamen? açmışlar dandik üniversiteyi, girmesin mi? illa ki birileri de ona gidecek maalesef. mesleki yönlendirme yok, pıtrak gibi üniversite açıldı her yere, nüfus zaten kalabalık... 17 yaşında tüm hayatını belirleyecek bir üniversite tercihi yapmasını, 19-20 yaşlarında ise geleceğini etkileyecek stajı, eğitimleri, sertifika programlarını büyük titizlikle planlamasını bekliyoruz gençlerden. evet, bazısı gerçekten o kadar olgundur, ama "diğerleri de öyle olsaydı bana ne" derken, aslında yönlendirilse çok verimli olabilecek insanları da kaybettiğimiz bir gerçek.

    dahası, insanca yaşayabilecek kadar maaş kazanmak herkesin hakkıdır. çünkü bu bir ihtiyaçtır. asgari ücret dediğimiz şey de aslında bu yüzden zorunludur. mesleğiniz ne olursa olsun barınmaya, yiyeceğe, giyeceğe belli bir standartta erişebilmeye ihtiyacınız vardır hayatta kalabilmek için. dolayısıyla sadece mühendisler değil, bu ülkede insanların geneli az kazanıyor. ağlamaya da gayet hakları var (tabii gönül ister ki ağlamaktan fazlası yapılsın). bazen dönüp "ulan iyi ki şimdi bir yeni mezun değilim" diyorum. yaş ilerledikçe insanlar dünyanın da aynı kalmadığını fark etseler iyi olacak. imkanlar artıyor gibi gözükse de, rekabet çok daha kızışmış durumda zira.