at-avrat-silah-kitap
kimseye emanet edilmez.
kitaplıktan ödünç kitap vermemek
-
-
kitaplarımı birilerine ödünç veririm, verdiklerimin çok büyük bir çoğunluğunu da geri alırım zaten. geri vermeyenlerden de istemem açıkçası kitabımı. ama onun hakkında düşündüklerim anında değişir. konu kitabı geri vermemesi değil. bir insandan bir süreliğine kullanmak için ödünç bir şey alıyorsun. kitap, kıyafet, para vs. her şey olabilir bu. sonrasında bunu unutup hayatına devam ediyorsun. çok ilginç geliyor bana bu. birinden ödünç bir şey aldığımda ve bir süre veremeyince benim rüyalarıma giriyor. ama bazı insanlar bunu unutuyor. bildiğin unutuyor. çok garip.
vurdumduymaz insanlara tahammülüm yok benim. -
ben okurken bile zarar gelmesin kitabıma diyerek kitabı çok ayırmadan okuyorum, kıyamıyorum. millet aldığı kitabı geri getirmiyor ben kıyamıyorum diyorum o geri getirmiyor. sadece iki arkadaşım ile kitap paylaşıyorum. geri getireceğine kesin emin olduğunuz arkadaşınız varsa paylaşmak güzeldir.
mesela bir arkadaşımı kıramadım çok ısrar etti, verdim. dedim bak kitabım çok değerli geri istiyorum zarar verme. iyi tamam benden bahsediyoruz tabii ki getiririm dedi ve iki yıl oldu gelmedi kitap, iki yıl. ben başıma geleceği biliyorum. ev arkadaşım da doğum günümde hediye gelen kitabımı aldı gitti(içime oturdu sanırım hiç geçmeyecek). ve daha giden nice kitaplarım.
şimdi bir yöntem buldum; iki tane kitaplığım var birini diğerinin önüne çekiyorum bir tane kitaplık gibi gözüküyor. böylece kayıbı en aza indiriyorum. annemi de tembihledim ben yokken biri kitap isterse asla ve asla verme. izinsiz vermem, kitaplarına karışmam diyor.
not: en güzeli kapalı kitaplık, kimse görmeyecek. kafa rahat. ayrıca kitaplar çok değerli güvendiğiniz insanlar ile paylaşım yapın.