kanser olmak için yapılması gerekenler

  • gereksiz ve çok konuşan biriyle evlenmek.

  • aile şirketinde çalışmak.

  • entry'nin birinde ''...keşke erkenden gelip beni yakalasa ve ben de öleceğimi bilerek mutlu bir kısa zaman yaşasam...'' diyen arkadaşa öncelikle; bu hastalıkla mutluluk kelimesini nasıl bağdaştırdığını merak ediyorum, nasıl bir hayal dünyasıdır böyle? o kısa zaman diliminde şanslıysanız hemen ölürsünüz zaten ki zamanında ve erken teşhisle, doğru tedavi uygulanan ve sağlıklarına kavuşan ve/veya kavuşmak üzere canla başla mücadele veren tüm hastaları ayrı tutuyor, onlara can-ı gönülden tüm destek dualarımı yolluyorum.

    ama! kanser, hele ki metastatik bir yapıdaysa insanı şekilden şekile sokuyor, kullanılan her bir kemoterapi ve de onun yol açtığı yan etkileri gidermek üzere uygulanan destek tedavileri ise vücudunuzu kalbura döndürüp, organlarınızı tepe taklak ediyor. fiziksel değişimlerle en son bir alien'a benzemenin ötesinde, bazen 41-42 numara giydiğiniz ayakkabı/terliğiniz 45 numaraya bile zor sığacak hale gelerek şişiyorsunuz ve hemen akabinde hızla bir çiroza dönüyorsunuz. tümör ağrısını kesmek için duragesic bantlarla başlayan yolculuk, zamanla artı morfin makinasına bağlı bir duruma evriliyor, nefes alamıyor ve cihazlar takılıyor. yürürken yürüyemez, tat alamaz, oranızda buranızda kapanmayan yaralarla yatamaz, oturamaz bir hale gelmekten mi mutluluk duyacaksınız? insanların size acıyan gözlerle bakmasını ve vicdan mastürbasyonu yapmak adına iyilik yarışına girmelerine, sevdiklerinizin size üzgün gözlerle bakmasından nasıl yorgun düşeceğinize ya da yalnızca aldığınız ilaçlarla en az bedeniniz kadar örselenen psikolojinize değinmedim bile. garip.

    not: sağlıklı bir yaşam süren, ailesinde kalıtsal denecek başka bir ca hikayesi olmayan kişilere de kötü bir piyango şeklinde çarpabiliyor, illa görünür bir neden olması gerekmeksizin. tecrübe.

  • böyle rezil bir hastalığın adını bile görmek hastaların psikolojisini altüst ediyor. bunu unutmak için didinip duruyorlar. bu başlık gibi başlıklar keşke hiç açılmasa