karnı içe çekmek değil, gözle görülmüyor bu.
aşık olma ihtimaliniz varsa ve üzüleceğiniz kesinse, derin bir nefes alarak kalbimizi içimize çekiyoruz.
sanki kocaman bir kalbimiz yokmuş, kalbimiz ancak kendimize yetermiş gibi duruyoruz öyle.
çünkü kalp üstüne basılmaya çok müsait bir şey içimize çekmezsek eğer.
ama insan sonra dayanmıyor, bırakıyor nefesini. nefesi nefesine değince işte. sonra işte fit görünümü kayboluyor ruhunuzun, kalbiniz sarkıyor bir yerden sonra, sonra işte üzgünlük.
olsun, yine de fazla tutmamak lazım nefesimizi. sonra çünkü insan öler. (ölünmez ya o kadar değil)