dahil olduğum sözlükçüler.
3 şey aklımda kaldı.
savaş narası gibi çığlıkları
garip, tıslama benzeri çıkan ses.
güdümlü füze gibi inadı. yok böyle bir kin. yok böyle bir inat. telsizi kapatmış bordo bereli.
küçükken kaz tarafından kovalanmış sözlükçüler
-
-
beni de hem kazlar kovaladı hem de hindiler gagaladı küçükken. hala daha yanlarından geçerken tırsarım biraz (burası da "adsız alkolikler kulübü" vs tarzı toplu terapi seansı yapılan yerlere benzemiş aynı "i am pechorin. ı was chased by the geese" "hello pechorin..we are just like you, too")
-
küçükken bunlardan korktuğum kadar yılandan bile korkmazdım. bahçeye 150 metre ötede kazlar su içiyordu, 15-20 kaz kadar, ben de yanlarındaydım. beni görüp kafalarını yukarı kaldırıp tıslamaya başladılar hep bir ağız. ben de malım ya, geri tısladım bunlara. sonra kanatlarını çırpa çırpa üstüme gelmeye başladılar. o an hayatım film şeridi gibi geçti gözümün önünden. tabii kısa sürdü, 8 yaşında falanım çünkü. bir depar atmışım, rüzgar gibi uçuyorum. bahçeye vardığımı, o kapıyı kapatışımı, kazların kapıda 5 dk beni bekleyişini unutmam hala. siz siz olun size tıslayan bir hayvana tıslayarak feedback yapmayın. sonu fena.