italya denince akla gelenler

  • roma'da yemek yediğimiz minik bir restaurantta arkadaşıma "burda herkes türke benziyor. şu arkandaki adama bak, bildiğin allaaan konyalısı" dememle birlikte adamın masaya gelip "aaa siz de mi konyalısınız yoksa?" demesi. kibarlığıyla ezmesi, kemkümlerime ve bize her yer konya gibi salak bir espiriyle sıvamama bile gülmesi.

    italya denince aklıma yerin dibine girdiğim bu sahnenin gelmesi çok acı.

  • (bkz: çizme)

  • ırkçılık.

    azıcık futbol takip ediyorsanız italya'da zenci oyunculara yapılan ırkçılıktan muhakkak haberiniz olmuştur. ligde zenci oyuncuların hemen hepsi rakip takım taraftarlarınca buna maruz bırakılıyor. bu olayın iyice tahammül edilemez hale geldiği iki durum var.

    birincisi geçen sene juventus-cagliari maçında juventus'un 18 yaşındaki futbolcusu moise kean maç boyu rakip takım taraftarlarından ırkçılık görüyor. maçta golünü atan kean taraftarlara ibret olsun diye önlerinde seviniyor ve bundan sonra ırkçılar iyice çıldırıyor.

    taraftar zaten ırkçı neyse de, juventus'un kaptanı leonardo bonucci maçtan sonra takım arkadaşını savunup destek olmak yerine çıkıp taraftar ve moise kean %50-%50 suçlu, kean o şekilde sevinmemeliydi diyor.

    ikinciyse, moise kean italyan. evet, yanlış okumadınız, taraftarların yaratık görmüş gibi saldırdığı, ağza alınmayacak hakaretler ettiği 18 yaşındaki genç oyuncu onların ülkesi için ter döküyor ve gelecekteki en büyük potansiyellerinden biri. beni daha da şok edeniyse moise kean'in tarih boyunca italya milli takım forması giymiş ikinci zenci oyuncu olduğuydu. birincisiyse mario balotelli. bir ingiltere'de, fransa'da veya hollanda'da oynayan göçmenleri, azınlık oyuncularını düşünün, bir de dönün italya'ya bakın, inanılır gibi değil gerçekten.

    velhasıl, günlük konuşmada yapılan bir muhabbet vardır "ingiltere bizim en az 200 yıl ilerimizde ya" şeklinde. işte, ingiltere aslında italya'nın da en az 100 yıl ilerisinde. ama kimsenin aklına bile gelmez, italya hep avrupa'nın en büyük ülkelerinden biri olarak anılır. roma imparatorluğu ve rönesans'ın doğduğu toprakların 2020'ye yaklaştığımız şu günlerde hala ırkçılıkla uğraşıyor olması gerçekten içler acısı.

  • en güzel günlerimi yaşadığım ülke. keşke bir gün tekrar orada yaşayabilsem.