ismet özel

  • yaklaşık 6 ay önceki hastalığından sonra ilk kez bugün derneğinin panelinde görebildiğimiz şair. daha yapılacak çok iş var! evet, link

  • "türk diye bir ırk yoktur. türkçeyi arapça bilen müderrisler bize öğrettiler."

    şunu diyen adam isterse dünyanın en iyi şairi olsun. kırk paralık değeri yoktur.

  • hayatımın herhangi bir köşesine, siyasi kimliğinden ötürü şair kimliğine halel getirmeyeyim diye, temas ettirmediğim ismet özel'i bunun gibi vesilelerle duyduğumda hep aynı ikileme düşüyorum.

    ben, dünya yansa yan yana gelmeyecek bazı sözleri birbirine bu kadar kırk yıllık ahbap kılan, ama o sözlerin dünyasından çıktığında kahvedeki dayılar gibi olmayı becerebilen birini daha bilmiyorum.

    kelimelerin hatrına, inancına da uygun olarak, hakkında hayırlısı diyeyim.

  • kesilen konuşmanın da yer aldığı "panel" buymuş.

    https://www.youtube.com/…ko&feature=youtu.be&t=8992

    uzun uzun bakmaya gerek yok. sadece şuraya bakın: 24:44-27:52

    diyor ki eski yazı gitti, asker kaçakları istiklal madalyası aldı. bak alfabe değiştirmek bize nelere mal oldu.

    -

    bu eski yazıcı herifleri hiç anlamadım, hiç anlamıyorum, hiç anlamayacağım. bu beynine sıçtığımı da bize alim diye kakalayanların cibilliyetini sikeyim.

    öncelikle not: firar ve karar neredeyse tamamen aynı şekilde yazılır. doğru. gel gelelim birinde nokta, diğerinde iki nokta değil çizgi bulunur. biraz osmanlıca okumuş herkese vakidir ki çift noktalar çizgi olur, yazan kişi iki tek nokta atmaya üşenir. herif hikaye anlatıyor, anlattığı hikaye bile sikik, daha yazıya ben kadar bile hakim değil. siktirsin amk.

    şuraya bir bakın. istiklal marşının eski kutsal yazıyla bir kopyası. çok uzaklaşmaya gerek yok, sadece ilk kelimeye (korkma) bakacağım. bu kelime aşağıdakilerin hangisidir?

    a- korkma
    b- kurkma
    c- körkme
    d- kürkme

    doğru cevap hepsi birden. çünkü bu koduğumun arap alfabesinde bizim ö harfimiz yok. yok amına koyim, yok. misal gidin, arap oğlu arap ömer'in birine ömer deyin. mal gibi bakar suratınıza, anlamaz kendisine seslendiğinizi. zira herifin adı ömer değil, omar. çok dilerseniz umar'a doğru evriltirsiniz (ki yanlış olur), o kadar. biz türkçeleştirip ömer yapmışız, hadi o bizim suçumuz olsun. daha bilmem kaç milyon adamın ismini yazamıyor/okuyamıyoruz, "bak eski yazı ne güzel". ulan eski yazıyla önlem yazamıyorsun, hadi yazdım desen ünlem ile birbirinden ayıramıyorsun, neyin tatavasını yapıyorsun bana?

    bu tipini siktiklerime kalsa alfabe için dili değiştirmek lazım. önlemi siktiret, onlam olsun. ne olacak. ne de olsa türkçe sikik bir dil. kutsal arap alfabesini kullanalım da gerekirse anlaşılmaz olsun.

    sik kafalılar sizi.

    yine istiklal marşından bir örnek. altıncı dörtlüğün ilk kelimesi (bastığın). orada kocaman bir kaf harfi var, gördün mü? hah o sana girsin işte. ulan türkçede kaf sesi mi var? hadi kaf'ı da geç. bana şurada ı harfini göster, bin yıl kölen olayım. tipsiz herifler, cahil pezevenkler sizi.

    -
    ek 1:

    bak damlamış aşağıya bir tanesi.

    ne demişim? "bu herif ben kadar bile hakim değil eski yazıya". ben hakimimi mi demişim? ulan şu cümle "ben hakim değilim, o hiç değil" anlamına gelir. türkçe bilmeyen pezevenkler sizi.

    başka ne demişim? "bastığın kelimesinde kaf var. bizde kaf mı var?" diye sormuşum. ne demiş? kaf ve kef'i ayıramıyormuşum. nasıl ayıramadığımı da öğrensem çok mutlu olacağım.

    başka ne demişim? "korkma ve kurkma aynı yazılır" demişim. o ki ben yanlışım, farklı nasıl yazılacağını bilen birisi gösterse ya?

    amınıza koyim hepinizin.

    -

    ek 2: eğer detaylarsa mevzu, eyvallah. korkma-kürkme benim hatam. peki. iyi de hemen altındaki mısradaki ilk kelime düşün. vav'la yazılmış. ü olmuş. korkma kelimesinde aynı vav o olmuş. yani temel argüman olduğu yerde duruyor: o-ö-u-ü için tek harf var elimizde. yine de belirtilen detay doğru, verdiğim örnekte hatalıyım zira elimizde iki tane k harfi var. d, m, l, n... gibi iki tane olmayan bir harf olmasa bu argüman yalan olacaktı. hem doğru, hem yanlış bir karşı tez.

    bastığın kelimesinde ise hata tamamen benim. gayın var orada. "ne alaka la burada kaf" diye düşündüm, sonra başka transkripsiyonlara baktım, doğru. orada gayın var. ha türkçe'de gayın var mı? yok. şu durumda sezarın hakkı sezara diyor hatalı olduğumu tekrar ediyorum, ve sözümü değiştiriyorum: kaf girmesin, gayın girsin arap alfabesi isteyenlere.

    kedi-kuş ayrımı. doğru, ama yanlış. aynı şekilde türkçe'de yumuşak ve sert l harfleri de var (leman - alık). lam bunu gösteriyor mu? göstermiyor. türkçe'de nazal n var (orta anadolu'da "gelding mi" gibi seslenirler ya, o). nun bunu karşılıyor mu? o da karşılamıyor. devam edelim. türkçedeki kalın k kaf kadar kalın mı? ben hiç görmedim, duymadım. kuştan bir kaf çıkaracaksak işimiz var.