ilk buluşmadan 10 dk sonra iskenderciye soktu kızın biri beni, 1.5 söyledi, bende toktum, turşu vardı masada, bu ne güzelmiş dedi, garson satıyoruz dedi, kız hemen getir dedi, 5 kiloluk kavanozda satıyorlarmış, olsun dedi, turşuyuda aldı koydu yanına, sarıldı kavanoza, daha yemeği bitmeden kesene bereket dedi. ne tür biri olduğunu iyice belli etti. ödedim kalktık, siktir olup gidecek evine, bırakmamı istiyor, 40km uzakta evi, otobüs metro elinde turşu zor tabi. bende farklı bir beklentideyim, telefonun kırılmış, doğum gününde sana iphone alıyım dedim, iphone sevdasına 6 ay çaktım buna. muamelenin kralını gördüm sağolsun. o sıra daha iyi bir fırsat buldu sanırım, kayboldu ortalıktan.
7 yıl sonra tekrar buluştuk, bu hala kimi nasıl sikerim peşinde çok afedersiniz ama hala herkes onu sikiyor.
ilk buluşmada hesabı bölüşmeyi teklif eden erkek
-
-
başıma gelen bir anıdan bahsedeyim madem. geçen bir arkadaşım geldi istanbulda beraber takılmak için. zaten açıkca arkadaşça geldiğini söylemişti, bundan yana problem yok. kendi kararıydı ve ben saygı duyarım.
geldi, ilk günden beraber kadıköyde ortalamanın üzerinde pahallıkta ama keyifli yemekler yapan bir yere gittik. hesap geldi, tabi ki ilk buluşmaları ilk ben ödediğim için hiç sormadı bile o da. en nihayetinde şlak diye geçirdim karttan.
hiç problem yok, zaten böyle olacaktı. sonrasında türlü etkinliklere katılmak için yine biletleri ben şlak şluk çekiyorum karttan. bunda da sıkıntı yok. benim davetlim sonuçta. açıkca söyledim bunlar konusunda endişelenmemesi gerektiğini.
en son kendini kötü hissetmiş olacak ki, son akşam yemeğini ben ısmarlayayım dedi. ben de okey dedim. yine çok denemek istediğim butik bir yere gittik. ben tabi, en pahallısını seçtim çünkü onu yemek istiyordum.
-ben ödüyorum diye bunu seçtin değil mi hihihihi. dedi direkt. kardeş 2 gündür varımı yoğumu bastım amk 50 tl mi yani problem?
+istersen hemen şuan ortak ödeyebiliriz, hatta hepsini ben öderim sıkıntı yok dedim.
-yok canım ben hallederim hihihi dedi.
sonrasında ben tabi tatlı falan da söyledim. hesap 130 tl civarı geldi. bayılacak gibi oldu?? bu kadar ne tuttu ya falan dedi.
garibime gitmedi değil... yani misafir adı altında en iyiyi yeyip içerken fiyat sorulmayıp, gayet keyif alınırken, sadece 1 kez hesap ödendiğinde bi anda söylenmeye başlamak garip geldi. durumu zaten iyi, olmasa bile 150 tl aq, 3 günlük tatilde o kadar harca yani.
yani en nihayetinde garip bir durumdur. ben hesap ödetmem ama çok içimden geldiğinden dolayı da değil. nasıl açayım konuyu?
+selam, yedik içtik gayet keyif aldım. hesabı yarı yarıya ödeyelim mi?
bence kızdan bu teklifin gelmesi lazım. onu beğenmeme ve hoşlanmam durumuna göreyse hızlı bir analiz yapıp, hayır ben öderim ya da olur beraber ödeyelim demeliyim.
türk kızları çok tuhaf... güçlü erkek isterler ama erkeğin yaşadıklarını/yaptıklarını anlamaya bile çalışmazlar. genelde... -
üst versiyonuyla takılmış, ilk buluşmada hesabı ödeyen kız olmuştum.
şimdi evlendik ve ben çalışıp ona bakıyo.. ahaha. yok ya. ameliyat oldu evde dinleniyor. allahtan her şeye anlam yüklemeyen kızdım da, hiçbir şeyi hesaplamayan adamı buldum. bölüm içinde gayet alengirli şeylerle de karşılaşsanız, bölüm sonunda herkes hak ettiğini kucaklıyor buna emin olun. ve her şeye takılmayın. şimdi markette de ben ödüyorum hesabı. eczanede de. doktorlarla ben konuşuyorum mesela. onun yapmayı sevdiği başka şeyler var: sevdiğim dizilerin bölümlerini indirir. asla okunmayan yazısıyla bana notlar yazar. yanağım apse yüzünden şişince öpecek alan çoğaldı diye sevinir. gittiği iş gezilerinden bir bavul kirli çamaşırla döner falan. hayatı bölüştük ve paranın ne kadar az yer kapladığını öğretti bana. ''olmayınca az yer kaplıyor'' diye düşünenleri kınıyorum ve laflar hazırladım.
ara sıra ''hem hesabı ödeyip, hem de nasıl benle evlendin'' diye başıma da kakılmıyor değil tabii. nasıl yaptım sahi? artık o kadarını bilemem. bilemem mızıkacıları*. bi öğrencim son okuduğu kitaba bunu yazmış. demek ki mızıkacıları bilmiyor.