ilk çocuk yalnız kalmasın diye ikinciyi yapmak

  • doğru olan ve mümkünse yapılması gereken bir eylemdir. hatta ben derim ki ikinciye bakmayan birinciyi de yapmamalı. şöyle ki ;

    ana babalar olarak dünyaya kazık çakmayacağız. allah sıralı ölüm versin, vademiz dolunca gideceğiz. çocuklarımızı vade tarihimize kadar kendi ayakları üzerinde duracak duruma getirebildiysek ne mutlu bize. ve fakat ; kardeş önemli bir konu.

    işi mantık yönünden değerlendirirsek, yaş ilerlediğinde, anne ve baba dünyadan göç ettiğinde , hayat mücadelesinde her daim desteği olması açısından bir kardeşin olmasında fayda var. işi daha da ileri götürürsek ; evlenen çiftin her ikisi de bir evin bir çocuğuysa, bu evlilikten doğan çocukların amca, dayı, hala, teyze, hiçbirşeyi olmayacak. tuhaf gelmiyor mu kulağa ?

    işi manevi anlamda değerlendirirsek, kardeş sevgisi süper birşey, yeri dolmaz. herkesin bunu yaşama hakkı olmalı, en azından kendi çocuklarımıza bu hakkı tanımalıyız diye düşünüyorum.

    bakabileceğine inanan, adam gibi yetiştirebileceğine inanan en az iki çocuk yapmalı. ve hatta mümkünse daha fazla.

    eyyorlamam bu kadar.

    not : yedi kardeşiz, benim de iki çocuğum var.