gerçekten çok üzüldüğümü belirtmeliyim. ancak gelin görün ki yıllık bir milyon dolardan, türkiyedeki kayıtlı üçbin sma hastası yıllık 3 milyar dolar yapar. ve bu sadece sma. bunun daha aids'i var, bu gibi tekelleşmeyle astronomik rakamlar verilen pek çok ilaç var.
tabi ki çocuğun durumu çok iç acıtıcı ve kendi çocuğumun başına gelse yıkılırdım ama ilacın parasını da papatyalarla ya da entry ile ödemiyoruz. burda eleştirilmesi gereken devletin neden onaylamadığından önce, şirketlerin tekelleşmesi, ülkemizin ilaç sektöründeki başarısızlığı ve bağımlılığı, anlaşma yaparken böyle bir meblağa karşı çıkamayacak denli güçsüz olması vesaire... biz istediğimiz fiyatı belirleriz diyen şirketlerin ürünlerini almak halkın sırtında muazzam bir yüke dönüşüyor. ülkemizde bilime yatırım yapılmalı. aramızda para toplamayla olacak iş mi bu allah aşkına? asla kalıcı çözüm düşünmüyorsunuz hep duygusal, hep anlık. böyle böyle siktik işte ülkeyi.
anlamayanlar için şöyle anlatayım. biz ülke olarak pek bir şey üretmiyor, doğru düzgün ihracat yapmıyoruz. ve sürekli dışardan bir şey alıyoruz. bir de üstüne sma için 3 milyar, aids için beş milyar filan ekleniyor. ne oldu? aa kriz... o zaman da aranızda para toplayıp videodaki çocuğa ekmek mi alacaksınız? üç beş bir şey toplayıp geçiştirelim mentalitesi ne zaman son bulacak? örnek veriyorum ne zaman yurtdışından hayvan gibi alışveriş yapmayı falan azaltacaksınız?