kardeşim anaokulundan beri satranç oynar, milli takıma girdi, yurtdışında ülkemizi temsil etti, en son da dünya amatörler ikincisi olmuştu, o da yaştan dolayı, yoksa birinciyle aynı puanı aldı.
üniversite tercihlerinde devlette işletme okuyayım, satrançla meşgul olurum böylelikle, dedi. biz zorla hukuk yazdırdık ve satranç bursuyla özelde hukuğa girdi.
hukuğa girince ne oldu, derslerle satrancını yürütemedi ve satrancı bıraktı. satrancı bırakınca okul bursunu iptal etti.
bursu iptal olunca üstüne daha çok yük bindi ve depresyon ilaçlarına başladı, satrancın yerine bir şey koyamadı hayatında.
okulu bitti 5 senede. ne mezuniyetine gitti, ne diplomasını aldı.
hemen satranca geri döndü; özel kurslarda ders vermeye başladı. avukatlık yapmayacak.
kardeşim, 5 yıllık ara vermesini telafi etmekle uğraşıyor. keşke işletme yazsaydım, diyor.
ben, okula verilen paraya yanıyorum. bizimkiler avukat oğlum var diye dolanıyor.
işletme bence derslerden başka şeylere yetenekleri olanların yeteneklerini rahatça icra edebilecekleri ve aynı zamanda üniversite diplomasına da sahip olup güncel hayatla ilgili eğitim alacakları sosyal bir bölüm.