iş yerinde çaycı ve temizlikçiyle ahbap olmak

  • ahbap olmak iyidir de, çok fazla yüzgöz olursanız bir süre sonra sizi takmaz hatta alay etmeye başlarlar. mesafenizi her zaman için koruyun.

    edit: bu çaycı, güvenlik görevlisi, hizmetli tayfasının bir huyu vardır, önce sizinle samimi olmaya çalışırlar. daha sonra arada mesafe kalmayınca enseye tokat göte parmak moduna geçiş yaparlar. değişmez kuraldır bu. o yüzden mesafe mesafe mesafe. çoğönemli.

  • kast sistemi önemlidir efendim. üniversitelerde yemekte bile prof profla, doçent doçentle, doç. yardımcısı doç yardımcısı ile asistan asistanla yemeğe gider ve hatta karşılıklı oturur. ipin ucu kaçtı mı tutmak daha zordur.

    ayrıca nuri bilge ceylan'ın röportajında okuduğum çok sevdiğim bir sözü vardır;
    “mütevazılık falan hiçbir zaman gerçek bir üst değer olamamıştır bizde. bir ortamda mütevazı olmaya kalkarsanız saygı hemen azalmaya başlar, hissedersiniz…”

  • iş yerinde çaycı ve temizlikçilerle aram iyidir ama kankada değilim. sadece kolay gelsin iyi akşamlar gibi şeyler söylüyorum. isimlerini bilmem. diğer iş türlerinden farkını da göremiyorum.
    çoğunluğu emekli ve geçim derdiyle ikinci işini yapıyorlar. konuşmam gerekirse abi, abla gibi hitap ediyorum.
    iş iştir, insan insan. bir kimseyi geçim için yaptığı iş küçültmez. bu başlık bile anlamsız.

  • olunmaz, olunmamalı.
    fatma hanım, bir çay alabilir miyim? dersen o çay hemen gelir.
    fatma abla, bir çay getirsene dersen altına yeni su çektim der ya da getirse bile sen de ne çok çay içiyon diye kendince espri yapar.
    mesafe iyidir her zaman.

  • iş yerinde herkes aynı çatı altında çalışan “insanlar” olduğu için müdüründen çaycısına kadar hepsinden uzak dururum. kesinlikle sınıf ayırmam. işime bakar, mesai bitince çeker giderim. sikmişim çaycısını, temizlikçisi, cfo’sunu, müdürünü, dekanını vb.

    şartların zoraki birleştirdiği insanların hiçbirinden dost olmaz.