biz buna yetişkin olmak ya da olgunlaşmak diyoruz. ruh eşi, ideal ilişki, hayatımın aşkı, mükemmel evlilik gibi saçmalıklar modern insanın trajedisidir. her şeyin daha iyisinin satın alınabileceği bir dünyada partnerin daha iyisini satın alamamayı anlayamıyor insanlar. kimisi ruh eşini arıyor, birini bu pozisyona uygun görüyor ve kenarından köşesinden yontarak ideal kalıba getirmeye çalışıyor. çuvallıyor. kendisini kandırılmış hissediyor. kimisi de hep yanlış insanlara denk geliyor nedense.
kimsenin anlamak istemediği şey ise şu; ilişki emek isteyen bir süreçtir. ideal insanı bulup tencere kapak gibi bir ömrü mutlu geçiremezsiniz. kesintisiz mutluluk nasıl yoksa mükemmel uyum da yoktur. birini seversiniz ve bir ilişkiye başlarsınız mütemadiyen sorunlarla karşılaşırsınız, kendiniz ve ilişkinizle ilgili çalışır ve uyum sağlamayı öğrenirsiniz. ya da öğrenemez bitirirsiniz ilişkiyi.
deneyimsiz ve çok genç insanların bu romantizmini ve umudunu anlayabiliyorum fakat yaşını başını almış bir erkek veya kadın karşıma çıkıp ruh eşini bulduğunu söylediğinde veya hep yanlış insanlara rastladığını ifade ettiğinde resmen içim sıkılıyor.