hiç arap tanımadığı halde arapları sevmeyen tip

  • aşağılık araplardan nefret etmek için atatürk ve barbaros hayrettin paşanın araplar hakkındaki düşüncelerini okumak yeterlidir. bunu yapmam diyorsanız pencerenizden dışarı bakıp arap mültecileri de inceleyebilirsiniz. pencereden dışarı bakıp arap mülteci görebileceğin gerçeği de onlardan nefret etmek için başka bir sebep bu arada *

  • tanıyıp sevmeyen tipten daha şanslı tiptir.

    bundan 6 sene önce eşimle lübnanlı bir karı koca ile tanıştık. 16 yaşındaki kızları da kızımla arkadaş. adam pilot, kadin çalışmıyor ama üniversite mezunu, zamanında arabistan konsoloslugunda çalışmış, lübnan'ın en zengin ailelerinden birinin kızıymis. ama ailesiyle araları kocası nedeniyle yok.
    gayet kibar, düzgün bir çift. bunlarla arkadaş olduk, bayram yemekleri, tatiller, haftasonları iki aile uzunca bir süre takıldık hep. aramızdan su sızmıyor.
    gel zaman git zaman kadınla adam kötü şekilde boşandılar. adam herşeyi aldı. kadın kızıyla malikane gibi evlerinden çıkıp göt kadar bir apartman dairesine taşındı. adam nafaka da vermiyor. kadın ile kız parasızlıktan sürünüyor.

    eşim tanıdıklar vasıtasıyla kadına iş buldu. sürekli maddi manevi desteğimizi eksik etmedik. kadın birgün bir adamla tanıştı, birlikte on gün tatile gitmeye karar verdiler. kızını on günlüğüne bize bıraktı. kadın gittikten birkaç gün sonra bir gece polis kapımıza dayandı. adam kızımı kaçırdılar diye polisi arayıp bizim adresimizi vermiş. kız polise ben babama gitmek istemiyorum, velayetim annemde dedi. polisler gitti. kadını arayıp söylediğimizde babanın görme hakkı bile olmadığını, birşey yapamayacağını söyledi. adam ertesi gün eşimin işyerine gidip resmen eşimi dövmekle tehdit etti. eski karısı başka adama gitti diye eşimin işyerinde olay çıkarıp herkesin içinde o orospuya yardım ediyorsun diye bağırdı. sonra da bir daha görmedik.

    daha sonralari kadın bir doktorun yanında çalışmaya başladı. ben de kadınin tavsiyesine uyup o doktordan randevu alıp gittim. normalde sigortamin ödediği işlem için benden 3000 dolara yakın bir para aldı. sonradan uyanıp aradığımda orda çalışmıyordu. kadın sonra kayıplara karıştı. bir daha da ne aradı, ne sordu. duyduk ki başka adamla evlenmiş.

    kızları da kleptomanmis. kızımın söylediğine göre alışveriş merkezinde soyunma kabininde kıyafetleri içine giyip çalıyormuş. kızım bana bunu çok sonraları söyledi. yakalansalar kızımın da başını yakacaktı.

    bu aile tanıdığım ilk arap aile değil elbette. ama son oldu. daha öncekiler de hep benzer hikayelerdi zaten. artık arap görünce yolumu değiştiriyorum. yetti gari.

  • hiç arap tanımasan en fazla sevmezsin. fakat bir kaç arap tanısan nefret edersin.

  • dunyanin başına cin malı çakma bir yahudi dini getirip, yakınındaki bütün medeniyetleri yok eden, şu anda da tüm insanlığı tehdit eden, hiç bir kültürü olmayan, bir topluluğu sevmek değil nefret etmek lazım.
    ama ona bile layık değiller.

  • nasıl hiç arap tanımamak?
    meclisten tut, sokaklara kadar arap dolu..

  • turkiyede yasayan, arap kokenli turk vatandasi arkadaslarimi haric tutarak soyluyorum, sadece tek bir arap tanidim hayatimda.

    fransada yasayan, 4 dil bilen, entelektuel, egitimli, oldukca donanimli bir doktor, meslektasim, calistigim hastaneye degisim programiyla 1 ayligina gelmisti.

    bir gun metroya binmesi gerekmisti. hastaneden metroya gidiş biraz mesakkatli oldugundan, adama iyilik olsun diye isterse kendisini is cikisi metroya birakabilecegimi soyledim, sanki cikma teklif etmisim gibi tuhaf tuhaf suratima bakti ve sert bir dille kabul edemeyecegini soyledi. bu kadar utandigim an sayisi cok azdir.

    bir baska kadin arkadasimla farkli bolumlerden istifa edip mevcut bolumumuze gelmistik. bize eski bolumlerimizi tacize ugradigimiz icin mi biraktigimizi sordu. arkadasimla sadece nasıl yani diyip birbirimizin suratina bakip donakaldik. meger kendisinin ulkesinde kadin calisanlara iyi gozle bakilmiyormus ve taciz olaylari cok yayginmis.

    en sinirlendigim sey ise, ataturk nefretiydi. turkiyeye dair hicbir sey bilmeyip, ulkenin kurucusuna camur atmasi sabrimi tasiran son damla olmustu.

    valhasılı, bu arkadasi taniyana kadar araplara karsi herhangi bir sempatim ya da antipatim yoktu. sadece 1 kisi uzerinden koca milleti genellemeyecek kadar da humanist oldugumu dusunuyorum. yalniz itiraf ediyorum, okumusu buysa cahili nasildir diye korkunc bir hisse kapildim yine de.