bir kere depresyon sizin sandığınız şey değil gençler. her zamanki gibi kafanız karışık ve kavram karmaşası yaşıyorsunuz.
depresyon hüzünlü olma durumu değildir. depresyon mutsuz olma, üzgün olma, bazen insanın içine gelen karamsarlık değildir. depresyon medikal bir hastalıktır. insanlarda nadiren görülür (%6-7 civarında). ayrıca "cool" bir şey de değil, sizi karizmatik yapmaz. her yıl binlerce can alan depresyon en bilinen intihar sebebidir ve asla şakaya gelmez.
"kahretsin bugün de depresyona girdim" diye bir şey olamaz çünkü depresyon kafaya esince girip sonra ceketini alıp çıkılabilen bir şey değildir. aç-kapa-aç-kapa artema çeşmesi de değildir. bir girildi mi ömür boyu peşinizi bırakmaz.
bir saat aç kalınca "açlıktan ölüyorum abi" diyen tipleme ne kadar saçmalıyorsa biraz hüzün yaşayınca "yine depresyona girdim kahretsin" diyen tipleme de o kadar saçmalıyor.
herkesin depresyonda olmasının nedeni
-
-
ınsanin evriminde buyuk bi "hata" olmasi
soyut dusunme, benlik algisi, nedensellik arayisi gibi zihinsel fonksiyonlar sayesinde dunya uzerindeki en gelismis fakat en mutsuz canlilariz sanirim.
herkes ben kimim neyim amacim ne gibi sorulari sorar. herkes bir baslangic bir ust amac bir kutsal yonetici, mutlak adalet arar. ama cogu kisi bu arayislarinin ve sorgulamalarinin nedeninin farkinda degil.
bizi diger hayvanlardan ayiran sey var olma gudumuzun korteks duzeyinde nedensellestirilmesi.
benlik algisi ve bu yasayisin amacinin nedensellestirilmesi insana ozel oldugu sanrisini yasatiyor. ama doga da tam aksine senin hicbir ozel tarafin yok deme yollarinin tumunu birden kullaniyor. ınsana kendi zihni baska bir sey soyluyor doga baska bir sey soyluyor.
ahlak, toplum bilmemne. hicbirinin bir temeli yok.
bir aslanin zihni dogaya zit bir sey soylemez. aslanin zihni der ki ceylani avlarsan yasarsin. avlayamazsan oleceksin. dogayla uyumludur.
ınsanin zihni ise "kapitalist sistem, ama haksizlik, ama esitsizlik" der. dogada boyle kavramlar yok. bir fil yavrusu cabuk yuruyup suruyu takip etmezse av olur. "ama bu haksizlik" diyen kimse de olmaz.
ınsan "ben" der. ama aslinda ben yoktur. hucrelerinizin hicbiri sizin emrinizle calismiyor. kendi yasamlarini surduruyorlar. sizin icin var olduklarini mi saniyorsunuz? "bagisiklik sistemimiz bizi koruyor". yoo. seni korumuyor. kendisini koruyor. sen umrunda bile degilsin o hucrelerin. zaten yeri geldiginde senin agzina da siciyorlar.
ıste tum bu zihinsel evrimin cikmazlari yuzunden insan mutsuz olmaya en yatkin canli.