hala koronavirüs kapmayanların meslek sırları

  • hastane içinde özel olarak ayrılmış ve izole edilmiş covid servisinde 1 hafta boyunca refakatçi olarak dahi bulundum, aklınıza gelebilecek her türlü kalabalığa girdim çıktım tek yapmadığım şey corona kazanına düşmek oldu o derece, hala hastalanmadım sır mır yok. beslenme düzenim kötü uyku düzenim bozuk sigara içiyorum her şeyi yapıyorum, sinir stres asla eksik olmaz yaşamam bile mücize ama corona dahi olmadım.

  • toplulukta bulunmuyorum. kaldırımın bile tenha yerinden geçiyorum. maskem hep yeni ve yüzümün olması gereken yerinde. ve her fırsatta ellerimi yıkıyorum. şimdilik böyle.
    edit: eser miktarda dikkat edip henüz virüse bulaşmadım diye kıskanıp kudurup başka yerlerini de kapat diye mesaj atan cahiller var. virüs onlardan daha az tehlikeli arkadaşlar :)

  • ilk çıktığı dönemler çok kötü hastalanmıştım. kime söylediysem korona olmamışsındır dedi. şimdi korona hiç olmadım diyorum. yok illa ki olmuşsundur diyorlar. bizim milletin neyin peşinde olduğu pek belli değil.

  • bendim bu. geçen haftaya kadar.
    özellikle bir şey yapmadım. avmlere çok gitmedik, zaruri ihtiyaçları alıp çıktık.
    haftasonları kir bayır gezdik.
    daha da olmazdık belki ama kaynim olacak embesil yüzünden yakalandık.
    kendisi 1 haftadır hastaymış, tüm belirtileri olmasına rağmen gidip test yaptırmamış. çok kıymetli oğlunun doğum gününe gitmezsek psikolojisi bozuluyormuş. o yüzden kosa koşa gittik. şimdi ben, eşim, kayınvalide, kayınpeder herkes hasta.
    o embesil hala test yaptırmıyormuş ben iyiyim diye.
    sonuç, havadan sudan değil, embesil olup hastalığını gizleyenlerden bulaşıyor.

  • işe bisikletle gidiyorum. isyerim, evime 14 km uzaklikta. gunde toplam 28 km surus. toplu tasima bence korona icin en buyuk kaynak.

  • kesinlikle çevremdekilerin de benimle aynı dikkati gösteriyor olmasına bağlıyorum. çevrenizde sığırlar varsa üzgünüm tehlikedesiniz.

  • evden çıkarken daha ayakkabı giymeden maskesini takan bir insanım. toplu taşıma kullanmayı yıllar önce bırakmış olmanın yanı sıra pandemi başladığından beri özel aracıma hiçbir arkadaşımı almadığım gibi kimsenin aracına da binmedim. avm, kafe, restoran gibi kalabalıkların toplandığı yerlere mart ayından beri hiç girmedim. en az maske ve sosyal mesafe kadar kişisel temizliğe de çok dikkat ettim - ki bunun pandemi öncesinde de olan bir alışkanlık olduğunu belirtmeliyim.

    buraya kadar herşey çok güzel görünüyor. gel gelelim bizim elimizde olmayan bazı şeyler var. ben bir öğretmenim ve görev yaptığım okul, il hıfzıssıhha kurulu kararıyla - okul idaresinin, okulun fiziki şartlarının planlanan önlemleri almaya uygun olmadığını belirten görüş yazısına rağmen - yaklaşık bir ay önce tüm kademeleriyle 5 gün yüz yüze eğitime geçti. yavaş yavaş bazı velilerde vakalar, öğrencilerin temas kaynaklı karantinaları, sonrasında pozitif vakalı öğrenciler vs derken sonuç ne mi? aldığı önlemlerle neredeyse hayatı durma noktasına getiren ben ve meslektaşım olan eşim bu virüse yakalandık.

    bugün karantinada 1. gün. şimdilik çok ciddi bir sorunumuz olmasa da başkalarının hatalarının * bedelini ödemek en büyük rahatsızlık.

    not: siz ne kadar dikkat ederseniz edin, birileri sizi ateşe atmaya karar vermişse kaçınılmaz bir şekilde yanıyorsunuz.

  • is makinesi operatoruyum santiyede. yanima yaklasani 9 metre derine gomerim dedim. o gunden beri yaklasan yok... yemegimi cayimi termosta evden getiriyorum. ama tabiiki yusuf yusuf halindeyim.

  • martta "ay coronavirus olacam çok kötüyüm" diye durduk yere eline jel sürüp, yaz gelince tatil köylerinden tatil köyüne akan kişilerden olmayın yeter.
    evinizde oturun, dışarı çıkmayın, bitti.

  • maske, sık el yıkamak, arabaya binerken arabadaki dezenfektanı kullanmak, asla elini ağzına yüzüne götürmemek, insanlarla gereksiz temaslarda bulunmamak.
    diş hekimi olmama ve riskli bir şehirde olmama rağmen bu yöntemleri uygulayarak şimdiye kadar kapmadım. inşallah böyle devam eder. kargo, market poşeti falan bunlar biraz hikaye.