şu başlığı görünce üniversite zamanlarımda takıldığım fotoğrafçılık kulübündeki tipler aklıma geldi.
herkesin elinde tek tip bir dslr. olay örgüsü aynen şu şekilde;
- kasaba gibi bir yere gezi düzenlenir.
- güruh gezi alanına bodoslama dalmadan önce etrafı bi güzel keşif eder.
- bilimum sümüklü çocuk, salça pişiren veya yufka pişiren teyze, eli baston tutan herhangi bir dede yakalanıp sırayla çekilir.
- bu insanlar bi süre taciz edildikten sonra bırakılır ve sıra kasaba evlerine gelir.
- herkes sırayla aynı kareyi yakaladıktan sonra fotoğrafçılık adını koyduğumuz görev sona erer ve herkes işine bakar.
kulübün bir facebook grubu vardı evlere şenlik. her fotoğrafın altında "falan photography" yazısı. paşam atlas dergisi için konulu çekim yapmış da altına imzasını atmış bi de. peh peh peh. kadraj desen yamuk, ışık patlamış mı karanlık mı kimsenin umurunda değil, altın oran zaten hak getire. ulan kulüptekilerin yarısından fazlası enstantanenin, diyaframın ne olduğunu bilmiyordu amk. otomatik mod, deklanşör, çat!
yanlış anlaşılmasın fotoğrafçı değilim, sadece amatör takılıyorum ama fotoğrafçılığı hafife alan insanlar var olduğu sürece kimsenin bu sanata saygısı olmaz. sonra başlığı açan gibi zeka küpleri çıkıp "fotoğrofçolok bosot bo sonottor" diye zırvalar çift kameralı 2019 model telefonuyla çektiği fotoğrafları baz alarak.
fotoğraf çekmenin çok basit bir sanat olması
-
-
eskiden çekim hakkı az ve iyi makineler sadece zenginlerdeyken sanattı. artık ayağa düştü. fakirler bunun da içine etti.